Dit dorp in de gemeente Erezée strekt zich uit in de Aisne-vallei en loodrecht daarop langs de kleine zijrivier de Ri du Fond de Tave. Het wordt bediend door een toeristentram.

On pourrait traduire ce topobnyme, à deux pas de la frontière belgo-luxembourgeoise, côté belge par "Au Cavalier".

Op deze begraafplaats zijn verschillende stenen kruisen uit de 15de en 18de eeuw.

Dit klooster uit de 19de eeuw en gesticht door monniken van Oostenrijkse en Duitse afkomst was de gewoonte tussen België en Pruisen, tussen Baelen en Eupen.

Classé depuis 1979, ce vaste ensemble de bâtiments traditionnels en pierre bleue, a été érigé, pour la plupart d’entre eux, au deuxième quart du 18è siècle. Il s’articule autour de deux cours carrées.

Dit voormalige onderwijsinstituut voor jonge meisjes gevestigd in Eupen werd gebouwd in 1698 met enkele nonnen uit Luik.

Dit stenen en kalkstenen complex met refterijen, kapel, begraafplaats, brouwerij, binnenplaats, tuin en ommuring werd in 1624 opgericht door Jean de Berlo, heer van Bolland.

Dit gebouw, ooit een hotel, gemaakt van zandsteen en kalksteen, werd gebouwd in 1906.

Deze oude molen, waarvan de afvoer nu droog is, was de zetel van de poederfabriek van de Luikse industrieel Jean Curtius.

Moulin de 1800. Sis le long de l’Ourthe.

Dit lange zandstenen bord draagt ​​het gegraveerde opschrift "C. IN HET SWAERT SCHAEP. M." (met zwarte schapen). Het dateert uit de 17de eeuw of de 18de eeuw.

Dit lange gebouw van drie niveaus en vijftien overspanningen in zandsteen en kalksteen moëllons werd gebouwd in 1748.
Hij is nu leeg.

Deze reeks kleine kalkstenen volumes werd gebouwd in het midden van de 17de eeuw en gerangschikt rond een open binnenplaats.

Dit 18de-eeuwse huis van zandsteen en kalksteen, gerenoveerd in de 19de eeuw, ligt direct naast de kerk.

Dit voormalige sanatorium van bakstenen, stenen en beton is geïnspireerd op werken uit het Rijndal. Het werd gebouwd in 1903 op initiatief van de directeur van het bacteriologisch laboratorium van de provincie Luik Ernest Malvoz.

Dit is een voormalige put van de Société Anonyme des Charbonnages d’Argenteau.

Dit in de lengte opgetrokken gebouw, in beschilderd zandsteenpuin, is waarschijnlijk in de 1e helft van de 19de eeuw gebouwd van hergebruikte materialen uit de 17de eeuw.