Dit dorp ligt 3 km ten westen van Saint-Hubert en heeft iets minder dan 1.000 inwoners. Het wordt doorkruist door de Ruisseau de la Rochette, een kleine zijrivier van de Lhomme, via Ruisseau de Poix.
Drie troggen in het hart van het dorp gevoed door een fontein.
Deze kapel gewijd aan OLV Bon Secours werd gebouwd in het bos ten westen van Arville, op de plaats "Au Chèny du Mont", 4 km ten westen van St-Hubert.
Het werd gebouwd in 1833 en herbouwd in 1886.
Het is het onderwerp van een pelgrimstocht.
Op de gevel zijn gedichten en gebeden aangebracht.
Onze kapel.
Ik wil dat je weg bent van het lawaai
in een verloren hoek van onze bossen
daar moet een pad naartoe leiden;
een van die smalle paden waar je
achter elkaar lopen,
verzonken in gedachten of in
zicht op de dingen om ons heen.
Onze Lieve Vrouw van Goede Hulp
Onze Lieve Vrouw van Goede Hulp,
Ik kwam je gedag zeggen,
Ik had een beetje liefde nodig,
Zoals het kind dat geboren wordt.
Je hoeft niet te knielen
voor u,
Ik weet dat je me hoort
dat is alles,
In deze kleine kapel
van Cheny du Mont,
Doe dat tussen mannen
we houden van elkaar.
Zonder de domheid van al deze mensen,
We zouden de tralies verwijderen
voorkant,
Je hebt niet het recht
opgesloten worden,
Jij, onze geliefde moeder.
Hier ben ik helemaal alleen in het midden van het bos,
En toch hoor ik je stem goed,
Ik wil je volgen op dit pad,
Degene waar alleen liefde koning is.
Dit prachtige privékasteel is zichtbaar vanaf het pad dat omhoog gaat vanuit Sainte-Adeline.
Een Christus op een houten kruis, 2,50 m hoog.
Een Christus op een houten kruis met pijluiteinden, omgeven door een lage muur versierd met bloemen.
Dit gelakte houten kruis werd opgericht ter nagedachtenis van Leon Jabobi, die daar op 2 februari 2002 op 65-jarige leeftijd door een tak werd gedood.
Deze neoklassieke kerk, kenmerkend voor zijn tempelvorm, met zijn karakteristieke bolvormige koperen dak, werd gebouwd in 1829.
Deze picknick in het hart van het bos ligt aan de samenvloeiing van de Ruisseau de Gobaille en de Lhomme.
Deze picknicktafel staat in vol hout, direct naast de kapel Notre-Dame de Bon Secours, op een zeer rustige locatie.
Een gezichtspunt richting het dorp Arville en de vallei van de Ruisseau de la Rochette.
Marie Gobaille is een hoge heks omdat ze in staat is tot absoluut fantastische hekserijtrucs.
Daar werd echter het tribunaal van de inquisitie ingehaald, op de hoogte van zijn fabelachtige daden.
Marie Gobaille is veroordeeld om te worden verbrand, veel van de heksen onthuld tijdens deze donkere tijden.
Als het het niet op die manier hoort, verandert het in een paard en als een woede begint het terreur te verspreiden in het westen van Saint-Hubert: Smuid, Mirwart, Arville, geen van deze kleine dorpjes meestal zo vredig, temidden van het immense bos van de Ardennen, ontsnapt aan zijn toorn.
Opgewonden besluit de burgemeester van Arville een strafexpeditie te leiden om deze te veroveren.
Het brengt de inwoners van de omliggende dorpen samen. Ze bewapenen zichzelf met stokken en brengen hun tamme wolven naar het einde van hun riem.
Van alle kanten gestalkt, gesnuffeld door wolven, wordt ze gespot in het hart van het bos.
Zonder een schot slaagt een van hen brutaler erin zijn hoofd af te snijden met zijn nep.
Trots op haar uit de weg te ruimen, lopen de heksenjagers met haar hoofd aan het einde van een paal door het dorp Mirwart.
Sindsdien worden de inwoners van Mirwart de "Tièsses di t’chvâ" genoemd, de hoofden van paarden, terwijl de inwoners van Smuid de Wolven worden genoemd!
Deze fantastische legende wordt elk jaar teruggeroepen ter gelegenheid van het carnaval.
Bijna een toevluchtsoord ...
Koninklijke wandeling
Het Freyr-Woud oversteken
Venen in de Hoge Ardennen
In de voetsporen van de heren van Mirwart
Kleine rondleiding met de kinderen!
Rond het park