CC BY-SA 4.0 mini-ardenne
Onder het zachte spadoise gebladerte
Aan mijn favorieten toevoegen
Eens is geen gewoonte, deze wandeling is geen circuit maar een eenvoudige rondreis.
Aan de andere kant is dit type pad perfect geschikt voor kinderwagens, rolstoelen en alle vormen van langzaam voortbewegen, omdat het geasfalteerd en praktisch vlak is, nauwelijks steil aan het begin.
In een heel serene en positieve sfeer voert het je door het zeer aangename staatsbos ten zuiden van Spa waar hardhout en coniferen harmonieus samensmelten. De rechtlijnige zijde wordt onderbroken door de rijkdom van de omgeving, waardoor het niet eentonig wordt.
We hebben hier als voorbeeld gekozen om het uit te breiden tot de kruising van de Chemin de Tahanfagne, wat de lengte op 3,3 km brengt, maar je kunt natuurlijk meer of minder ver gaan, afhankelijk van je wensen of je mogelijkheden: tot aan het pad naar de Tir brandgang (Oude Fagne Colette), zal er slechts 2,4 km heen en terug zijn. Tot aan de Rue de la Sauvenière daarentegen, onder het luchtvaartterrein, legt u dan maar liefst 6,4 km (heen en terug) af.
Een ander tussenliggend oriëntatiepunt is de Chemin des Sables die het totaal op 4,4 km brengt.
Jean-Pol Grandmont La Perle des Ardennes
In het hart van de Wayai-vallei, een zijrivier van de Hoëgne en omgeven door bossen aan alle kanten, is Spa een kleine, zeer dynamische en toeristische stad met iets meer dan 10.000 inwoners.
Spa roept direct een klein kuuroord op, sprankelend (!) En burgerlijk, gelegen in een prachtige en uitgestrekte bosrijke omgeving. De Parel van de Ardennen zoals het soms wordt genoemd, en terecht.
Plinius de Oudere had in de Romeinse tijd al de deugden van zijn ijzerhoudende wateren geprezen. Maar de primitieve ontwikkeling van de stad begon al in 1335 met een andere industrie: die van ijzer. Het Spa-verbod, bestaande uit de Spa-entiteit en de Creppe-entiteit, wemelde van dit mineraal dat voor een groot deel van de moderne tijd werd gewonnen. In de 16e eeuw waren er veel smederijen. We vinden nog steeds appellaties onder de plaatsen die dit rijke mijnverleden oproepen: Hammer, Bois des Minières, L’Eau Rouge (Winamplanche).
De commerciële exploitatie van de wateren begon in de 16e eeuw, te beginnen met bottelen en exporteren naar Frankrijk in 1583 en vervolgens in 1700 naar Amerika.
De curisten, ook wel de bobelins genoemd, stroomden daar naartoe.
Spa verwierf daardoor internationale faam en zag de elite van die tijd eraan komen. Een van de grote namen is tsaar Pierre-le-Grand, die zijn naam aan de beroemde pouhon heeft gegeven. Hij verbleef daar in 1717.
La Redoute, een van de eerste casino’s ter wereld, werd daar in 1762 geopend, op initiatief van de burgemeesters Gérard de Leau en Lambert Xhrouet.
De Heilige Roomse keizer Joseph II bezocht het in 1781 en kreeg de bijnaam: Café de l’Europe.
Je kunt nog steeds koningin Margot, Christine van Zweden en artiesten als Victor Hugo, Jean-François Marmontel, Casanova of Alexandre Dumas Père tellen.
Desalniettemin markeerde een pijnlijke episode het jaar 1807 toen 2/3 van de stad door brand werd verwoest.
Word erg alledaags, de eerste baden werden geopend in 1827.
De tweede koningin der Belgen, Marie-Henriette stierf daar in 1902. Een bron draagt nog steeds haar naam.
Kaiser Willem II vestigde daar zijn hoofdkwartier tijdens de Eerste Wereldoorlog en trad in 1918 af.
Met zijn thermische ontwikkeling werd Spa Monopole opgericht in 1921, tegelijk met het beroemde circuit van Spa-Francorchamps.
Kunst werd niet weggelaten bij de oprichting van het Festival du Théâtre in 1959 en in 1964 het Festival de la Chanson Française (tot 1983). Zonder de laatste baby uit 1994 te vergeten: de Francofolies!
Hydrotherapie is nog steeds actueel, met de recente bouw van de Thermes de Spa op Annette en Lubin Hill, bereikbaar met de kabelbaan vanuit het prachtige park van 7 uur.
startpagina
wandelingen
POI’S
nieuws
winkel
uitrusting
juridische kennisgeving
Retourner à la liste
