Remouchamps

Het eerste kasteel werd verwoest aan het einde van de 14e eeuw.
Een nieuw kasteel werd gebouwd in de 15e op een meer strategische locatie. De vierkante kerker dateert uit deze tijd.
Het werd afgebrand in 1640 maar werd herbouwd en vergroot.

Très connue des cycliste, cette côte ardue a une longueur de 1700 m.
L'altitude de départ est de 207 m, celle d'arrivée est de 292 m avec un dénivelé moyen de 9.5%.
De plus en la descendant une vue panoramique sur la vallée de l’Amblève, Remouchamps, Aywaille et les hauteurs de Spa et Stoumont avec un repère qui est l’éolienne de Bronromme sise sur les hauteurs de Desnié entre La Reid et Stoumont.

De Galerie du Palmier is een aanrader!
De terugkeer is per boot op de Rubicon (700m). De ondergrondse boottocht is de langste ter wereld.
Cave temperatuur : 12 ° C permanent.

In de middeleeuwen deed de ingang van de grot dienst als kleine haven waar de platbodems verschillende goederen kwamen uitwisselen, waaronder Elzaswijn. De grot deed dienst als pakhuis.

Van februari tot en met november dagelijks van 9.00 tot 18.00 uur

In december en januari: alleen in het weekend en tijdens de kerstvakantie van 10.00 tot 17.00 uur.

La maison communale est installée dans les bâtiments d’une ancienne ferme construite par N. Mignolet en 1870.
Cette ferme fut achetée en 1894 par la famille d’Arbrefontaine qui lui donna son style actuel.
Une tour en style rhénan a été ajoutée.
En 1923, l’ensemble a été racheté par le Conseil pour la somme de 115000 BEF
Aujourd’hui, le bâtiment abrite l’ASBL "Sourire d’Enfants" (adoption et coopération).
L’ancienne salle du Conseil et des mariages est maintenant une salle « Aqu’art Galerie » pouvant être mise à disposition pour des activités culturelles (expositions, conférences, …).

Op vrijdag 9 januari 1784 huwde de koninklijke notaris Evrard Joseph Aldringen in Sougné, in de kapel van het klooster van Recollets, met Anne Catherine Hubin, uit Sur-la-Heid, een klein gehucht dat deel uitmaakt van de parochie van Sougné.
Sinds 1769 woont hij in Aywaille en is hij bevoegd akten op te stellen met betrekking tot het hertogdom Luxemburg. Na zijn huwelijk verhuisde hij naar Sougné, meer bepaald "in Ladry", achter de kerk en het klooster van de Récollets. Zijn huis, volledig getransformeerd, bestaat nog steeds in de
rue Houbière (rechter deel van het huidige gebouw).
Vanuit het dorp Aywaille verlaat de notaris het hertogdom Luxemburg naar dat van Limbourg waar Sougné ligt, een afhankelijkheid van Sprimont. Deze situatie dwingt hem elke keer dat hij moet instrumenteren terug te keren naar het land van de heerlijkheid Aywaille, aangezien hij geaccrediteerd is voor Luxemburg.
Om dit te doen, moet hij de andere oever van de Amblève passeren, wat verklaart waarom hij nu, onderaan zijn daden, vermeldt: "het water van de provincie Amblève in Luxemburg doorgegeven aan Sougné »Om zijn Rechtsaf. Toch bleef hij zijn ambt als notaris uitoefenen tot 1795, toen de koninklijke privileges werden afgeschaft.
Naast zijn notariële werkzaamheden runt E.J. Aldringen in Sougné een winkel voor levensmiddelen, ijzerwaren, fittingen, wijn, leer enz. Zijn winkel lijkt goed gevuld te zijn. Het levert aan Remouchamps en omgeving (Aywaille, Florzé, Harzé Becco, La Reid, Hodchamps Lillé of Damré). Hij heeft een paar koeien en zorgt voor het goede onderhoud van het terrein inclusief zijn vrouw
erft op de Heid des Gattes.
Evrard Joseph Aldringen stierf in Sougné op donderdag 20 juni 1811. Zijn overlijdensakte vermeldt zijn kwaliteiten: "quondam tabularius" (voorheen klerk) - "onderhandelaar" (handelaar, koopman) - "necnon arca nummularia Fabricae Ecclesiae
Succursalis de Sougné "(en tevens penningmeester van de Sougné Church Factory). Zijn weduwe zal hem 28 jaar overleven, het echtpaar heeft geen kinderen. Marie Catherine Septroux, hun toegewijde nicht, erfde in 1839 het huis van notaris Aldringen.

Bron: Open Monumentendag 2006

Cette maisonnette du début du 18è siècle est construite en pierre calcaire et colombage.
La façade vers l’Amblève est entièrement réalisée en calcaire appareillé et percée de deux petites baies.
La première, au rez-de-chaussée, est à meneau et la seconde, sous la bâtière, est dite simple, en raison de la séparation ou non par un montant en pierre.
Est malheureusement en ruine sans que des travaux soient prévus par les autorités.

Source : Patrimoine Monumental de Belgique

Via dit viaduct kan de snelweg E25 de Vallée de l’Amblève oversteken.
Het werd gebouwd in 1980 door de ingenieur René Greisch, in samenwerking met de Braine-le-Conte Construction Workshops, Compagnie d’Entreprise CFE, Nobel Peelman en Savelkoul.
Het heeft een lengte van 939 m en ligt 80 m boven de rivier.
Het bestaat uit een brug van gewapend beton en staal met 11 pijlers.
Council René Greisch gebruikte dezelfde methoden en technieken in de studie van het nieuwste Millau-viaduct.
Na vele ongevallen is speciale bescherming tegen zelfmoorden toegevoegd.