Marloie - Marche

Marche

Hier zijn twee stations vrij dicht bij elkaar waardoor we rustig kunnen vertrekken om een ??van de oudste kerken van België te ontmoeten, een omweg maken door het dorp Waha. Een gedenksteen geeft de datum van 1050 aan!

Aan het einde van deze wandeling geeft de teller precies 5 km aan. Dit zorgt voor een zeer aangename aanvulling op een dagje Marche, dat bol staat van allerlei activiteiten: bioscoop, veel winkels, winkelcentra, recreatiepark, musea en benodigdheden in overvloed!

In dit dorp trouwde Justine Henin met Pierre-Yves Hardenne, een Marlovanais!

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, op 21 mei 1944, werd het dorp verwoest door de explosie van een Duitse munitietrein, waarbij 41 doden en meer dan 100 gewonden vielen bij een geallieerde luchtvaartaanval.
Het bevatte 450 ton TNT, geplaatst in 30 wagons!
De tijdens de tentoonstelling verwoeste kerk werd in 1954 herbouwd.

Dankzij de ligging op de kruising van de lijn Brussel - Aarlen en de lijn Luik - Jemelle had Marloie in de 19e eeuw een belangrijke ontwikkeling. Het is nog steeds het belangrijkste treinstation in de regio.

Dit station op lijn 162 Namen-Sterpenich werd in 1865 in gebruik genomen door de Grand Compagnie du Luxembourg. Het is een knooppuntstation met lijn 43.

Deze modern ogende kerk werd in 1954 herbouwd naar plannen van Victor Sarlet, nadat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog was gebombardeerd.

Dit dorp, geciteerd uit de 10e eeuw, werd al doorkruist door een Romeinse weg na de verovering van Gallië. Het ligt ongeveer 2500 m van de rechteroever van de Wamme en 500 m ten zuiden van Marche, de gemeente van bijlage.

Een van de oudste Romaanse kerken in België (11de).
Het wordt gekenmerkt door een hoge massieve toren, een klokkentoren (16de) met een veelhoekige torenspits die het silhouet van het gebouw verlicht.

Een eerbiedwaardige lindeboom (voorheen een boom van rechtvaardigheid) en een inwijdingssteen, in zwarte zandsteen, getuigen van zijn inwijding door de bisschop van Luik Théoduin op 20 juni 1050 voor de zuidmuur van het koor.

Sinds de 11de eeuw heeft de kerk weinig transformaties ondergaan en de laatste restauraties hebben dit juweeltje van romaanse kunst perfect benadrukt.

In de portiek rechts, de steen ter herdenking van de ondertekening van het eeuwigdurende edict in Marche op 12 februari 1577, ter bevestiging van de pacificatie van Gent (wapen van Filips II omringd door de kraag van het Gulden Vlies, met daarboven de wapen van het hertogdom Luxemburg en de stad Marche). Ten slotte omsluit een bescheiden begraafplaats, beschut door een lage muur, de kerk op de zuidelijke flank.

Dit kasteel in neoklassieke stijl werd in 2002 op de monumentenlijst geplaatst. Het is gemaakt van beschilderde baksteen en blauwe steen.

Het werd gebouwd in de 16de eeuw en tussen 1842 en 1844 uitgebreid door de architect Méringer voor de familie van de heer Lambert Louis le Jeune.

Dit gezin woonde er van 1845 tot 2004.
Het heeft twee bijgebouwen en een uitzonderlijke gietijzeren trap.
Gelegen op een heuvelrug, biedt het een opmerkelijk panorama op de Famenne en de Ardennen.

Dit station op lijn 43 werd in 1865 in gebruik genomen door de Grande compagnie du Luxembourg.