Deze kerk werd in 1865 gebouwd op de plaats van een kasteel.

De bouw van deze kerk in Romaanse stijl in lokale steen begon in 1940. De Dominicaanse gemeenschap vestigde zich er in 1943 en werd ingewijd in 1946.

Dit kalkstenen gebouw werd tussen 1877 en 1878 gebouwd naar de plannen van architect Glibert.

Kerk gebouwd tussen 1815 en 1853, herbouwd in 1922-1925.

Deze kerk heeft een toren die op 25 oktober 1947 door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen is geklasseerd. Het dateert waarschijnlijk uit de 8e eeuw, gebouwd onder Pépin le Bref als uitkijktoren of jachthuis.

Deze kerk in neogotische stijl werd tussen 1907 en 1909 gebouwd naar plannen van architect Edouard Van Gheluwe. Het bestaat uit een schip met 3 zijden en een breed transept. Het nachtkastje is met 3 kanten en heeft een hoge toren ervoor.

De oudste kerk in de provincie Luxemburg na die van Waha.
De enorme toren is origineel (1064).
Het plafond en het koor dateren uit 1657, de toegangstrommel naar de veranda uit 1739, de bel uit 1589 en de graven uit de 18de en 19de eeuw.

Deze eenbeukige kerk werd gebouwd tussen 1855 en 1856. De 8 glas-in-loodramen in het schip dateren uit 1932 en vertellen over de Eerste Wereldoorlog.

Deze kalkstenen parochiekerk werd in 1851 gebouwd naar de plannen van de architect Duvinage. Het werd gerestaureerd in 1868, 1886 en 1922.

Deze kerk dateert uit 1838. Ze werd in 1926 vergroot volgens de plannen van architect Miest, met een gewelfd transept in neogotische stijl. de westelijke toren dateert uit 1966, naar de plannen van de architect Zéler.

Deze eenbeukige kerk in neogotische stijl werd tussen 1907 en 1908 gebouwd naar plannen van architect Paquet. Het meubilair is in 1910 toegevoegd.

Deze kerk werd in 1858 gebouwd ter vervanging van een oude kapel.

Deze kalkstenen kerk werd gebouwd tussen 1869 en 1870. In 1928 werd ze gerestaureerd. In 1957 werd het interieur opgeknapt.

Het is de eerste parochiekerk in de buurt van Saint-Hubert.
De parochie van Lorcy dateert uit 840.

Deze kerk in neogotische stijl werd in 1882 herbouwd in plaats van een ouder gebouw. ​​Het opmerkelijke Saint-Sébastien-altaar in marmer van Rochefort werd rond 1750 gemaakt door Guillaume Evrard.

Deze neoklassieke kerk, kenmerkend voor zijn tempelvorm, met zijn karakteristieke bolvormige koperen dak, werd gebouwd in 1829.

Deze kerk heeft een romaanse toren. Het koor is gotisch en de barokke spits dateert uit de 17e. Het schip bevindt zich rond 1350. Het werd gewijzigd in de 16e en 17e eeuw.

Deze kerk dateert uit 1847. Het bevat een polychroom altaarstuk uit de 16de eeuw.

Deze parochiekerk in puinsteen werd gebouwd in 1857. Ze bestaat uit een vierkante toren, een mononef. Het langwerpige koor heeft een veelhoekige apsis.

Deze kalkstenen kerk werd in 1847 gebouwd naar de plannen van architect Cordonnier. Het werd ingericht in 1847. Het werd gerenoveerd in 1962.

Deze kalkstenen kerk werd tussen 1869 en 1870 gebouwd naar plannen van architect M. Bouvrie. Het werd ingericht in 1925 en volledig gerenoveerd in 1965.

Deze neogotische parochiekerk met één schip werd tussen 1869 en 1870 gebouwd naar plannen van architect F. Cordonnier.

Deze neoromaanse kerk werd tussen 1904 en 1905 gebouwd naar plannen van architect Joseph-François Piscador.

Deze kerk, omringd door opmerkelijke grafplaten, werd gebouwd in 1789.

Deze parochiekerk in kalksteenpuin werd gebouwd tussen 1841 en 1843. De sacristie dateert uit 1910. Ze bevat enkele beelden uit de 17de eeuw.

Deze kerk in neogotische stijl werd gebouwd in 1911.

Deze bakstenen neoromaanse kerk met een lang schip werd tussen 1839 en 1840 gebouwd naar plannen van de Chestrol-architect F. Cordonnier. De toren werd in 1872 toegevoegd.

Dit puinstenen gebouw dateert uit 1824.