Het klooster werd gesticht door Adélard de Roanne, met de steun van de Abbé de Stavelot. De oude naam komt van de eerste kluizenaar Bernard.

Henri de Gueldre, gekozen uit Luik, schenkt het klooster aan de Guilhelmieten, in de orde van Sint-Willem.

Het gebouw is volledig verwoest. We zijn begonnen met de wederopbouw, maar het werk sleepte voort door gebrek aan middelen.

Prior Jean Pezin richt een Broederschap van Saint-Roch op.

Een molen is bij het klooster gevoegd en markeert het begin van de toename van het inkomen van de gemeenschap. De opwekking begon onder de prior Jean Marteau.

Het klooster wordt verkocht als nationaal bezit.

Het landgoed wordt een gemeenschap genaamd Petit Séminaire de Saint-Roch waar 200 tot 400 mensen wonen.

Het klooster werd aangekocht door het Bisschoppelijk Seminarie van Luik, dat er een school oprichtte wat tot grote veranderingen leidde. De afgelegen ligging van de gemeenschap vereiste de aanleg van een complete infrastructuur.

Het geheel leed 2 branden.

Het is gedeeltelijk geklasseerd als monument.