Deze kapel in leisteenzandsteen wordt gekenmerkt door een portiek ondersteund door houten kolommen.
Het werd ingehuldigd op 6 augustus 1944 met als doel een gebedshuis te bieden aan de inwoners van het dorp tijdens de 2de wereldoorlog.
Een nis in het dak herbergt het standbeeld van Notre-Dame.
Een broederschap gewijd aan Saint-Roch op deze locatie dateert uit 1520. Het werd gesticht door de prior Jean Pezin.
Dit Bisschoppelijk College, gedeeltelijk geclassificeerd in 1979, werd opgericht door Adélard de Roanne, met de steun van pater de Stavelot. De oude naam Bernardfagne zou afkomstig zijn van de eerste kluizenaar Bernard.
Dit gehucht, dat ooit deel uitmaakte van de voormalige gemeente Ernonheid, bestaat uit enkele boerderijen en huizen gemaakt van zandsteenpuin.
Rond dit eens zo gewone dorp draaien 3 gehuchten: Faweux, Pouhon en La Levée. Het ligt op ongeveer 1500 m van de linkeroever van de Ruisseau du Pouhon, een zijrivier van de Lembrée.
Groot familiebezit uit de 17de eeuw met een neoromaans geïnspireerd huis en verschillende bijgebouwen uit de 17de en 18de eeuw.
De leden van deze familie zijn betrokken bij het politieke, economische, sociale en artistieke leven.
Deze gastvrije plek wordt momenteel gebruikt voor kunstenaarsateliers, familiereünies, een genezingsplaats, organisatie van evenementen, ontdekking van het natuurreservaat rond het kasteel.
Verschillende beroepen werken samen bij het onderhoud van het domein en dragen zo bij aan de duurzaamheid van het erfgoed.
Een koelbox die gebruikt werd om voedsel voor de gasten van het kasteel in een goede staat van frisheid te houden. Het is een ovale gewelfde kamer met een open haard afgesloten door een grote steen bedekt met een dikke laag aarde. Elk jaar werden daar een dozijn blokken ijs uit de nabijgelegen vijver gestapeld en een arbeider kwam binnen via een galerij van 8 meter die werd afgesloten door een dikke eikenhouten deur.
Het ijs zou tot augustus blijven bestaan.
Dit ijs werd soms gebruikt om mensen in de omliggende gehuchten en dieren te behandelen.
Dit particuliere ornithologische natuurreservaat van wetenschappelijk belang dateert uit 1976 en beslaat 106 hectare.
Het bestaat uit een park, een bos dat voornamelijk bestaat uit loofbomen en enkele weilanden.
De toegang van het publiek tot het natuurreservaat is beperkt in het kader van rondleidingen, tijdens beheerprojecten of elke andere activiteit georganiseerd op de site en goedgekeurd door het beheerscomité.
Gemotoriseerde voertuigen en mountainbikes zijn niet toegestaan in het reservaat, met uitzondering van landbouwmachines en andere die bedoeld zijn voor het beheer van de locatie (maaien, bosmaaien, enz.).
Wetenschappelijke studies worden gestart en uitgevoerd na akkoord van het directiecomité.
Om redenen van openbare veiligheid, bescherming van soorten of beheerswerkzaamheden kan het beheerscomité bepaalde toegangen tijdelijk verbieden.
De zuurminnende bossen van Grimonster zijn gevarieerd en bestaan voornamelijk uit hak- en hakhout onder hoge bossen; het witte luzule-beukenbos, het winterharde eikenbos, het haagbeuk-eikenbos of het alluviale essenbos beslaan een groot deel van het oppervlak.
Regelmatig gedraineerde vijvers, weiland en een natte hooiveld maken het landschap bij het kasteel compleet.
In deze context zijn er veel vogels bekend; velen broeden daar, zoals meerdere spechten, de beer of de zwarte ooievaar, of blijven daar regelmatig.
De stroom Pouhon of Lambrée die het reservaat doorkruist, toont wateren vol vissen van zeldzame kwaliteit, bewoond door insecten, amfibieën en vogels die verbonden zijn met het aquatisch milieu, allemaal ongewoon. Een oude koeler is gewild bij vleermuizen. Het economisch beheer van het Grimonster-bos, toegestaan maar gereguleerd, heeft de neiging om zoveel mogelijk van zijn biologische potentieel te optimaliseren. De intensievere exploitatie van aangrenzende percelen is echter vaak een ernstige bron van verstoring.
(Auteur: J-L. Gathoye)
De naam is afgeleid van de ijzerertswinning die ooit in de moderne tijd wijdverbreid was in de regio. Het is gelegen op de hoogten van de Ruisseaux du Pouhon en de Velle.
Cette fontaine à auge basse est construite sous 2 marroniers (1832).
Le massif quadrangulaire de calcaire est surmonté d’une urne de fonte.
De Ardennen in al zijn pracht
Aan de samenvloeiing van de Amblève met de Ourthe, panorama’s gegarandeerd !
In het hart van Mahoûsseux
Een zicht van bijna 20 km richting Luik !
Het vilt van Ferrières
Landelijke sfeer ten zuiden van Mahousseux
Kort ontsluitingscircuit