Deze 18de-eeuwse boerderij van baksteen en kalksteen, gelegen in het midden van de weilanden, maakt nu deel uit van een complex van 19de gebouwen die bedoeld zijn om het de uitstraling te geven van een weelderig landhuis met grote bijgebouwen.

Dit elegante kleine 18de-eeuwse kasteel wordt omgeven door boomgaarden en vervangt een middeleeuws gebouw. De twee onderste vleugels worden ingenomen door de boerenwoning en agrarische functies.

Dit kasteel dateert uit de 13e eeuw en staat sinds 27 september 1972 op de monumentenlijst.
Verschillende adellijke families zijn daar van de 13e tot de 19e eeuw geslaagd.
Tegenwoordig wordt het bezet door Baron Adolphe de Royer de Dour de Fraula.

Maison aux nombreux détails néo-classiques, dont un corps central à 5 travées, ancienne dépendance de l'Abbaye de Val-Dieu (18è).
Le chêne séculaire a été classé en 1953.

Ce château est également appelé Château Streversdorp,

Dit landhuis van zandsteen en kalksteen, rond een vierkante binnenplaats, dateert waarschijnlijk uit de 16de eeuw.

Dit kasteel is een oude verbrokkeling uit 1457 van de heerlijkheid van Ruyff.
Het heeft bijgebouwen voor het instituut van de Gebroeders Alexiens die er sinds 1875 zijn.

Dit imposante bouwwerk in kalksteenpuin werd in 1912 gebouwd in de traditionele Maaslandse geest van de 17e eeuw, voor de familie Francotte. Bij de ingang van het park ziet u een conciërge, in dezelfde stijl als het kasteel.

Les origines de cette imposante demeure seigneuriale remontent au 13è siècle.

Het kasteel werd in 1920 gebouwd door Emile Deshayes (1875-1946).
Aan het einde van de oorlog van 1940-1945 werd het gebruikt om gewonde geallieerde soldaten te huisvesten.

Deze kasteelhoeve in neoklassieke stijl is de voormalige zetel van de vesting Sillien, in handen van Remerstock, Hupsch en vervolgens Del Chieff sinds de 16de eeuw.

Het is een van de belangrijkste historische plekken in de Voerstreek.
12 commanderijen in heel Europa behoorden tot de Duitse Orde, een christelijke militaire orde.

Deze imposante woning van kalksteen, geïsoleerd in het noordwesten van het dorp en aan de voet van een rots, werd gebouwd in het midden van de 16e eeuw. Het zou rond 1555 door Jacques de Gulpen zijn gebouwd vanuit een middeleeuwse donjon.