De Leeuw van Waterloo

Braine-l’Alleud

Ten zuiden van het dichtbevolkte Brusselse gewest strekt zich een zeer open ruimte uit, bezaaid met velden die zich uitstrekken zover het oog reikt.

Hoe bosrijk de eerste long van Brussel ook is, het Zoniënwoud, de grote open ruimten die ten zuiden van Waterloo beginnen, zijn meer landelijk van aard. Dit uitgestrekte landschap strekt zich praktisch uit tot Namen, bezaaid met enkele bossen, zoals in de buurt van Villers-la-Ville, bekend om de ruïnes van zijn oude abdij.

Deze velden waren het toneel van een beroemd slagveld, waarvan Napoleon I de verliezer was, tegen de geallieerde troepen van de hertog van Wellington en Blücher: de slag bij Waterloo.

En toch ligt de Butte du Lion, waar de beroemde veldslag plaatsvond, in het stadje Braine l’Alleud, het startpunt van deze landelijke route.

De route in kwestie nadert de Brabantse dorpen La Marache en Placenoit zonder deze echter te bereiken. Het vindt plaats op zeer aangename stenen paden die het omliggende platteland doorkruisen.

Dit museum, ingehuldigd in 2015 ter herdenking van de tweehonderdste verjaardag van de Slag bij Waterloo, maakt deel uit van een groter museumcomplex dat de Butte du Lion, het panorama van de Slag bij Waterloo en de Hoeve van Hougoumont omvat.

Dit neoklassieke gebouw herbergt een enorm panoramisch schilderij van de Slag bij Waterloo.

Dit monument, opgericht door de Nederlanders in 1826, culmineert op 40 m hoogte. Het herdenkt de Slag bij Waterloo en werd gebouwd op de exacte plek waar de Prins van Oranje gewond zou zijn geraakt. De leeuw is bereikbaar via een trap van 226 treden.

Deze steen werd in 1986 opgericht om hulde te brengen aan luitenant Augustin Demulder (1781 - 1815), uit Nijvel, gesneuveld tijdens de aanval op Waterloo. Hij was een vrijwilliger in het leger van Napoleon.

Deze steen markeert de laatste positie van de troepen onder bevel van kapitein Mercer tijdens de Slag bij Waterloo in 1815.

Een kleine neoklassieke bakstenen kapel gelegen aan de ingang van de Ferme de la Papelotte. Het is jaargang 1867.

Deze grote vierhoek herbouwd in het midden van de 19e eeuw na de brand van 1815 bevond zich op het slagveld van Waterloo. Het maakte deel uit van het verdedigingssysteem van Wellington. Franse troepen bezetten het voor korte tijd op 18 juni 1815.

Het entreeportaal wordt bekroond door een achthoekige uitkijktoren. Het bestaat uit een woonruimte, stallen en stallen.

De boerderij is strategisch voor de troepen van de hertog van Wellington. Het wordt bezet door het 3e bataljon van het Nassau-regiment.

Ondanks een aanval door de soldaten van Drouet d’Erlon konden ze het niet innemen. Een nieuwe aanval door de soldaten van generaal graaf Durutte stelt hen in staat om het in de loop van de middag in te nemen. Dezelfde avond halen de troepen van Nassau het terug.