À droite de ce carrefour, à environ 80 mètres, se situe la borne n° 101. Cette borne ne situe pas exactement l’ancienne frontière Belgique - Prusse, mais se situe à 20 m de là, sur le territoire de la commune de Recht. La carte cadastrale de la commune de Recht fait foi de cet emplacement particulier. La borne se trouve à l’intérieur d’une sapinière. Elle est très bien conservée. À 20 m, au sud-ouest de la borne se trouve un fossé, délimitant exactement les communes de Recht et de Petit-Thier. Dans ce fossé se trouvait également une borne à croix potencée et renversée.
Deze markering die met een beitel aan de bovenkant is gesneden, markeerde ooit een kleine afwijking rechts van de grenslijn. Het ligt op 1030 m van terminal 99 (Poteau) en op 150 m van het Croix du Français.
Deze oude grenspaal, nogal gecamoufleerd in een drassig, dicht en onverdund dennenbos, ligt op 650 m van de vorige.
Deze oude grenspaal is tijdens een boomkap in 3 stukken gebroken. Het ligt op 530 m van de vorige. Het is gelegen in een dennenplantage van de gemeente Vielsalm, geplant in 1943.
Deze terminal bevindt zich op de top van het bos op een hoogte van 596 m, 210 m van de vorige.
Deze bolder wordt gekenmerkt door een beitelvormige inkeping op de bovenste basis, zoals bij bolder nr. 100. De betekenis ervan blijft onduidelijk.
Deze voormalige grenspaal bakte ooit de grens tussen België en Pruisen af. Het is een gebeeldhouwde blauwe steen met een hoogte van 1,70 m en een gewicht van 1400 kg, gesneden rond 1870.
Cette borne en pierre signalait la séparation entre la Belgique et la Prusse.
Deze Belgisch-Pruisische grensmarkeringen markeren de oude grenslijn die werd aangelegd naar aanleiding van de beslissingen van het Congres van Wenen in 1815.
Deze Belgisch-Pruisische grensmarkeringen markeren de oude grenslijn die werd aangelegd naar aanleiding van de beslissingen van het Congres van Wenen in 1815.
Dit is een historisch monument dat de bijgebouwen van de boerderijen Neundorf (St-Vith) en Amblève scheidt. De datum van oprichting is onbekend, maar het werd in september 1944 verwoest en vervolgens in maart 2012 herbouwd door de gemeente Saint-Vith.