Vielsalm - Coo

Vielsalm

Dit station, dat in 2016 een eenvoudige tussenstop werd, bevindt zich op lijn 42 die Rivage met Gouvy verbindt, op de 46.700 km lange terminal op 368 m hoogte.

Het werd in 1866 in gebruik genomen door de East Railway Company, de exploitant van de lijnen van de Royal Grand Ducal Railway Company Guillaume-Luxembourg.
Het was vroeger een knooppuntstation. In feite splitste lijn 47A zich in de richting van Born.

Het werd in 1872 door de Belgische staat genationaliseerd.
Het wordt regelmatig bediend door treinen die Liers met Luxemburg verbinden en door treinen die Brussel-Zuid met Gouvy verbinden.

Het station sloot in 2016 en maakte plaats voor een kleine snack genaamd "Gare aux Petits Déjeuners", elke dag geopend van 6.00 tot 14.00 uur behalve in het weekend

Dit opmerkelijke toeristenmeer van 14 hectare ligt onder de hoofdstraat.
Zeer populair bij vissers, de promenade die eromheen loopt op een geasfalteerd oppervlak is iets minder dan 2 km.

Deze picknick bevindt zich direct bij de ingang van het meer aan de Rencheux-kant.

Een gelakt houten kruispunt met daarboven een tweezijdig dak, op een paar zandstenen breukstenen.

Een kruispunt van een uitgehouwen stenen bos kruist.

Dit gehucht in de stad Vielsalm ligt op het kruispunt van zeer oude paden die Vielsalm met Saint-Jacques en Lierneux met Grand-Halleux verbond, aan de rand van het uitgestrekte bos van Hodinfosse dat zich uitstrekt van Treefontaine tot Saint-Jacques.

In het verleden werd daar elk jaar in september een jaarmarkt gehouden.

Naast enkele zeldzame woningen is het kasteel het meest opvallende kenmerk.
Het dateert uit 1926. Het werd aangeboden aan de paters Salesianen van Don Bosco. Momenteel handhaaft hij zijn spirituele roeping via een seminariecentrum.

Opmerkelijk is de oude kapel, die al vermeld staat op de Ferraris-kaart uit de 18de eeuw. Volgens de legende gaf een bedelaar in de 14e eeuw de heer van Rosister een beeldje van de maagd die hij aan de voet van een boom had gevonden. Dit beeldje keerde vanzelf terug naar de voet van deze boom, waardoor de Heer begreep dat daar een kapel moest worden opgetrokken !

Deze kapel van leisteen en leisteen heeft een onbekende oorsprong.
Het werd echter vermeld op de kaart van Ferrari uit 1770.

Het was een groot succes tegen het einde van de 19de eeuw, veel pelgrims kwamen in processie naar Farnières, uit de streken van Malmedy en Saint-Vith.
Het was een druk kruispunt.

Dit kasteel biedt een retraite of seminarieruimte in een idyllische omgeving, in de geest van Don Bosco.
Het bestaat uit paviljoens met 44 en 38 plaatsen, gastenkamers en een lodge met 40 plaatsen. Het park is nu open voor het publiek.

Het open domein beslaat een oppervlakte van 43 hectare, waarvan 5 hectare leefgebied en parken, 20 hectare bos en 18 hectare weilanden.

De animatoren van de CRH DB de Farnières organiseren binnen- en buitenspellen voor kinderen, jongeren en volwassenen (individuen, scholen of bedrijven).

Dit kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan de jonge bosarbeider Fernand Barbette die per ongeluk stierf (september 1945 - februari 1961).

Kruis opgericht ter nagedachtenis van Jean-Hubert Polleur, inwoner van Mont-de-Fosse (1796 - 9 februari 1833) die stierf in de sneeuw 70 stappen van het kruis en 2 meter verder naar rechts.

In 2001 werd een nieuw kruis gelegd.

Dairomont is een gehucht gelegen in het noordelijkste puntje van de stad Vielsalm, niet ver van Mont-Saint-Jacques,
In de 13e eeuw liep de pelgrimsroute naar Saint-Jacques de Compostelle niet ver daar vandaan.

De regio was het toneel van felle gevechten tijdens de Tweede Wereldoorlog, tijdens het Ardennenoffensief.

Dit gehucht op de hoogten van Trois-Ponts werd zo genoemd als eerbetoon aan de pelgrims die vroeger deze plaats passeerden om naar Compostela in Spanje te gaan.

Elke 25 juli wordt daar de Saint-Jacques-beurs gehouden, waar ambachtslieden uit de regio elkaar ontmoeten.

De oorsprong van deze kerk gaat terug tot de 7de of 8de eeuw.

Het heel kleine gebouw bestond uit een schip en een heel klein koor (cella).
Deze overblijfselen werden gevonden tijdens het begin van de bouw van een nieuwe kerk.
Het is tussen 1962 en 1964 herbouwd nadat het tijdens de Tweede Wereldoorlog was verwoest.
Ernaast is een oude begraafplaats met zeer oude grafstenen.
Het ligt aan de voet van een bijna duizendjarige oude eik.

Op de dag van de beurs hadden de prinsen-abten van Stavelot het voorrecht een crimineel vrij te laten.

Trois-Ponts is een stad aan de samenvloeiing van de rivieren Salm, Baleur en Amblève. Deze kruising van 3 rivieren zou de oorsprong van zijn naam zijn.
Het heeft ruim tweeduizend inwoners.

Het wordt bediend door de NMBS-lijn 42 die van Rivage naar Gouvy gaat.
De bovenste bekkens van het hydro-elektrische complex van Coo bevinden zich op het grondgebied van Trois-Ponts. Het bestaat al sinds 1970.
Het panorama vanaf dit punt is erg uitgebreid.

Historisch gezien getuigen sporen van de aanwezigheid van Kelten in Logbiermé, een gehucht aan de zuidoostelijke grens van de stad.
Er was sprake van een koetsiersherberg uit de 18e eeuw, maar het stadje Trois-Ponts ontwikkelde zich pas in 1860 dankzij de bevoorrechte ligging op het kruispunt van belangrijke wegen in die tijd.

Deze kerk is gebouwd in 1910. Aanvankelijk zonder klokkentoren, bij gebrek aan voldoende middelen.

Coo is een klein dorpje in de holte van de Amblève. Het staat bekend om zijn pretpark Plopsa Coo, maar vooral om zijn waterval.

Met zijn val van 15 m is het de grootste waterval van België. Het werd kunstmatig gemaakt door de monniken van de abdij van Stavelot, die voor het eerst een kleine waterval bouwden in de 15de eeuw en de grote waterval in de 18de eeuw.

De meander die de Amblève vormde is een meer geworden: het Lager Coo Baken, waarop aan weerszijden van de dode meander een dam is gebouwd.
Daar is een waterkrachtcentrale gevestigd.
Dankzij een ander bassin dat 270 m hoger ligt, verandert het water dat van het bovenste bassin naar het onderste bassin stroomt, turbines die energie terugwinnen. Water wordt tijdens daluren, goedkoper, weer omhoog gezogen om het systeem in een gesloten circuit te laten werken.

Deze kunstmatige waterval met een verval van 15 meter werd in de 18de eeuw door de monniken van de abdij van Stavelot in de rotsen uitgehouwen voor de behoeften van de molen.

Rondom de waterval bevindt zich het pretpark "Plopsa Coo", gemarkeerde wandelpaden, cafés en restaurants, een schietbaan en een dam.

Op het plateau van Mont des Brumes zijn 2 bassins gegraven (Upper Coo Basins) met hetzelfde volume als het onderste bassin.
Er wordt een waterkrachtcentrale gebouwd. Het wint energie terug uit het water dat uit de bovenste bekkens komt en naar het onderste bekken stroomt.
Het water uit het onderste bassin wordt ’s nachts met behulp van hydraulische pompen naar boven gebracht (gunstiger nachttarief).

Een halte op lijn 42 die Rivage en Gouvy met elkaar verbindt.