De eerste Waalse agglomeratie heeft ongeveer 700.000 inwoners, waarvan 200.000 in hartje Luik zelf. Opgericht in de 10de eeuw, was het meer dan 8 eeuwen lang de hoofdstad van het Vorstendom Luik.
Luik wordt niet voor niets de Brandende Stad genoemd.
Het zit vol dynamiek en tradities.
Zijn anthologische karakter is Tchantchès, de hoofdpersoon in zijn poppentheater. Zijn arbeiderskostuum gemaakt van een blauwe laboratoriumjas, een pet en een rode sjaal met witte stippen maakt hem herkenbaar bij iedereen. Tijdens de Outremeuse-festivals op 15 augustus marcheerde hij met zijn vrouw Nanesse in een populaire volksoptocht die meer dan 200.000 mensen trok.
Aan het begin van een religieuze gebeurtenis wordt daar tijdens de plechtigheden een mis in Waals gehouden.
Geografisch ligt Luik tussen Condroz, Haspengouw, Pays de Herve en Ardennen.
Het wordt doorkruist door de Maas en wordt verbonden door de Ourthe ten zuiden van de stad.
Parallel aan de Maas werd een omleidingskanaal gegraven, dat de loop ervan heeft verbeterd, met name na talrijke periodes van ernstige overstromingen die de stad bijna één keer per eeuw heeft meegemaakt.
De mijnbouw, met name de winning van steenkool, speelde een belangrijke rol bij de ontwikkeling ervan. De talrijke slakkenbergen die de stad omringen getuigen hiervan.
De staalindustrie mag niet achterblijven: langs de Maas zijn tal van staalverwerkende fabrieken ontstaan, die, goed ondersteund door een vrij dicht spoorwegnet, van Seraing in het zuiden tot Chertal in het noorden, een periode van welvaart in die mate dat het staalcomplex in het midden van de 19e eeuw het grootste ter wereld was en België de tweede economische wereldmacht achter het Verenigd Koninkrijk.
De wereldwijde concurrentie kreeg echter de overhand van deze hausse, die vooral aan het begin van de 21e eeuw instortte, vooral na de crisis van 2008.
Deze voormalige kapittelkerk van Romaanse oorsprong dateert uit de 10e eeuw. Het werd in 1312 door brand verwoest.
Binnen is er een overblijfsel van de narthex (12e eeuw), de Notre-Dame de Saint-Séverin, glas-in-loodramen, waarvan sommige werden geschonken door Erard de la Marck, een polychroom houten beeld (16e eeuw), een kapel van de Heilig Sacrament versierd met medaillons door Jean Del Cour, herinneringen aan Corpus Christi.
Voor de Grand Curtius herinneren twee kanonnen ons eraan dat Luik een kanongieterij had. Daar werden ook ballen gegoten.
Op 21 september 1807 vertrok prinses Pauline, de zus van keizer Napoleon, naar Chaudfontaine om het water te veroveren. Bij deze gelegenheid geeft de prefect de kanongieterij de opdracht om speciale ballen te smelten voor de baden van de prinses.
De ballen worden rood gekleurd in het vuur en vervolgens met een tang ondergedompeld in het badwater. Ze worden vervolgens verwijderd zodat de prinses kan genieten van haar bad op de temperatuur die bij haar past.
Cathédrale datant du 10è siècle fondée par l’évêque Eracle.
L’église gothique date du 13è.
A l’intérieur, une triple nef est bordée de chapelles, sur lesquelles est aligné le transept.
Les voûtes
Cathédrale datant du 10è siècle fondée par l’évêque Eracle.
L’église gothique date du 13è.
A l’intérieur, une triple nef est bordée de chapelles, sur lesquelles est aligné le transept.
Les voûtes sont à croisée d’ogives peintes de végétaux, animaux et autres figures.
La décoration mobilière et trésor regorgent de chef-d’œuvres d’orfèvrerie, de sculpture et de peinture :
une sculpture du Christ au tombeau de Jean Del Cour, des cloîtres (15è et 16è), des vitraux (16è, 20è).
Expositions temporaires au trésor.
Concerts de carillon en saison de 15:00 à 16:00.
Het collegiale is te danken aan Notger.
Het maakte deel uit van het verdedigingssysteem van Luik, zoals blijkt uit de massieve toren die een uitkijktoren was.
Romaans, Gotisch en Rococo tegelijk,
Het collegiale is te danken aan Notger.
Het maakte deel uit van het verdedigingssysteem van Luik, zoals blijkt uit de massieve toren die een uitkijktoren was.
Romaans, Gotisch en Rococo tegelijk, het heeft sporen van elk van deze tijdperken bewaard.
Het bevat een prachtig gebeeldhouwd houten altaarstuk uit de 16e eeuw met honderdvijftig kleine personages die deelnemen aan de twee genoemde evenementen: de passie van Christus en het leven van Saint-Denijs.
Cette Collégiale est connue pour être la préférée de Notger.
On dit que Notger y a été inhumé mais mais on n’a jamais retrouvé son tombeau.
Au 10ème siècle, la Collégiale est fondée sur le modèle
Cette Collégiale est connue pour être la préférée de Notger.
On dit que Notger y a été inhumé mais mais on n’a jamais retrouvé son tombeau.
Au 10ème siècle, la Collégiale est fondée sur le modèle du Dôme carolingien d’Aix-la-Chapelle (chapelle palatine construite par Charlemagne en 800). Elle présente le même plan central. Comme à Aachen, le centre est un octogonale bordé d’un déambulatoire surmonté de tribunes.
On y trouve la Vierge à l’Enfant (13è), la Vierge douloureuse (Ecole mosane 13è) et Saint-Jean au calvaire.
Entre 1754 et 1760, la rotonde, les chapelles latérales et le chœur sont reconstruits.
De collegiale kerk gesticht door bisschop Notger (in 979) wordt vandaag beschouwd als een meesterwerk in gevaar.
Deze landelijke camping, gedeeltelijk gelegen in het historische centrum van Luik, telt meer dan 60 monumenten die geklasseerd zijn als materieel erfgoed van het Waalse Gewest. Het heeft 13 km gemarkeerde wandelingen.
Il s’agit d’une ancienne collégiale de style ottoman édifiée, en grès houiller, entre la fin du 11ème et la fin du 12ème siècle.
Son intérieur est décoré en style baroque français.
La cuve, décor
Il s’agit d’une ancienne collégiale de style ottoman édifiée, en grès houiller, entre la fin du 11ème et la fin du 12ème siècle.
Son intérieur est décoré en style baroque français.
La cuve, décorée de 4 scènes relatives au baptême, dont le baptême du Christ, repose sur 4 pierres et paraît soutenue par 10 boeufs (12 à l’origine).
fin 11è à fin 12è L’église est bâtie.
1747 L’église est agrandie. 2 nefs latérales lui sont adjointes. L’on perce le massif occidental d’un portail néo-classique.
1876 Les tours jumelles sont reconstruites.
Kerk in flamboyante gotische stijl met westelijk massief in Maasromomaans.
Binnen zijn er 14de-eeuwse kraampjes, barokke beelden van Jean del Cour en zijn school, een gebeeldhouwde groep "De kroning van de Maagd uit de 14de eeuw, evenals een glas-in-loodraam van de" goede ambachten "uit de 16de eeuw.
De boomgaard met hoge stengels en de beboste gronden die deel uitmaken van de wijk Pierreuse zijn sinds 12 april 1999 geklasseerd als Erfgoed van het Waals Gewest.
Het pad, 610 m lang, verbindt de Rue Pierreuse met de Chemin de la Citadelle met een hoogteverschil van 45 m.
Deze boerderij is gebouwd in de tweede helft van de 16de eeuw. Momenteel behoort hij tot het OCMW van Luik.
Dit barokke gebouw met een vleugje classicisme heeft een strikt symmetrisch plan. De geveldecoraties zijn traditioneel. Binnen is de stijl rococo.
Deze beroemde straat met 373 treden is de langste in zijn soort in Europa.
Deze hoge obelisk die de top van de Montagne de Bueren domineert, werd opgericht ter ere van het 14de linieregiment van het Belgische leger dat vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Dit monument herdenkt 1250 Luikse kinderen die tijdens de twee wereldoorlogen op het ereveld zijn gesneuveld.
Deze stèle, met een bas-reliëf van de Maagd Maria, gewijd aan de Luikse slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog, draagt 11 namen waaraan aan weerszijden 8 namen zijn toegevoegd van soldaten en verzetsstrijders van de Tweede.
Dit museum, opgericht in 1913, bezit een van de rijkste collecties over de Walen, van de 19de eeuw tot heden. Een poppentheater met personages uit het traditionele Luikse repertoire: Tchantchès, Nanèsse, Roland, enz.
Dit museum, geopend in 2012, presenteert verlichtingsapparaten die over de hele wereld worden gebruikt, van de prehistorie tot heden. Onder leiding van Philippe Deitz verzamelt hij namens de stad al sinds zijn 15e oude lampen.
Dit prestigieuze paleis heeft 2 binnenplaatsen, waarvan er één, toegankelijk voor bezoekers, is omgeven door galerijen die rusten op speciaal versierde zuilen.
De tweede binnenplaats was gereserveerd voor de prelaat en is gesloten voor bezoekers. Het bevat een fontein met een Louis XV-rooster.
Het is een gebouw in neogotische stijl dat getuigt van de geschiedenis van Luik.
Deze vleugel, gebouwd van 1849 tot 1853, is de zetel van de provinciale overheid.
De inkomhal van het Provinciaal Paleis toont, boven de trap, Notger die bezoekers verwelkomt.
De ietwat uitbundige neogotische stijl van het gebouw heeft het de titel "troubadourgotiek" opgeleverd. Maar de inwoners van Luik vinden het erg leuk, met zijn tweeënveertig beelden die grote figuren uit Luik voorstellen, en negentien bas-reliëfs die sleutelmomenten uit de geschiedenis van Luik illustreren.
Het Provinciaal Paleis is, net als het gerechtsgebouw elders, vaak opengesteld voor het publiek. De grote zaal van het provinciebestuur, waar een grote trap met twee verdiepingen naar toe leidt, is zeer prestigieus.
Dit voormalige fort is vele malen herwerkt en wordt al eeuwenlang bezet door steenkool en militaire activiteiten. Het park werd in 1908 ontwikkeld na de ontmanteling van de citadel.
Deze voetgangersbrug over de Maas, ook wel Passerelle de la Régence genoemd, verbindt Outremeuse en Rue de la Régence op universitair niveau.
Het bestaat uit 2 overspanningen van 52 m lang en 5,80 m breed.
Een picknicktafel onderaan de Rue Pierreuse.
Dit plein is gewijd aan Saint-Lambert, de gemartelde bisschop.
Zeer bekend in Luik is er het Justitiepaleis.
Een blik op de Kempenstraat en de Jean Hauststraat, wijken in het noorden van Luik.
Deze brug verbindt momenteel de twee oevers van de Maas bij de stad Droixhe.
De pijlers van deze bekende brug in Luik zijn versierd met vier beelden die de geboorte van de Luikse stad symboliseren door een moeder en haar kind, een ridder roept de Middeleeuwen op.
Een personage met gebroken kettingen roept de Belgische revolutie van 1830 op, en het laatste beeld: een personage dat een granaat in zijn jas verbergt, drukt verzet uit tegen de Duitse bezetting tijdens de laatste twee oorlogen.
Gebouwd tijdens de Middeleeuwen, werd het meermaals verwoest door overstromingen of tijdens conflicten en met name tijdens de Tweede Wereldoorlog. Datum laatste reconstructie: 1947.
Deze brug verbindt het centrum van Luik met de wijk Longdoz.
Het wordt gebruikt door meer dan 15.000 voertuigen per dag.
Tweede Europese rivierhaven in tonnage (in 2004: meer dan 22 miljoen ton overgeslagen), achter de Rijnhaven van Duisburg (Duitsland) en voor de Autonome Haven van Parijs.
De directe verbinding met Antwerpen via het Albertkanaal laat het toe om goederen te vervoeren naar het hart van de grote industriële regio van Europa voor het Maasbekken, maar ook naar het Rijnland en Luxemburg.
De Autonome Haven van Luik beheert 26 havens op ongeveer 359 ha grond en 24 km kades tussen Lanaye en Statte, over een afstand van ongeveer 50 km langs de Maas en het Albertkanaal. In de provincie Luik worden twaalf gemeenten getroffen door de Autonome Haven van Luik.
Dit ruiterstandbeeld van Karel de Grote werd gebeeldhouwd door Luc Jehotte en ingehuldigd in 1868. De grote keizer strekt zijn arm uit en de Luikenaars laten hem zeggen "Ploû-t-i?" (Regent het?). Op de sokkel zien we de voorstelling van zijn voorouders.
Standbeeld van een peinzende man: Charles Rogier, ambachtsman van de revolutie van 1830, getroost door een zeer mollige muze en gelukkig ook veracht door een zeer peinzende leeuw.
In het stadhuis van Luik roept een groot schilderij dit avontuur op waarin we de Luikenaars Charles Rogier zien volgen, die zwaait met een vlag waarop we "Mourir pour Bruxelles" kunnen lezen. Deze slogan laat de Luikenaars vandaag zeer twijfelen.
Deze groene ruimte achter het Paleis van de Clamps-Bisschoppen maakt deel uit van het complex Coteaux de la Citadelle. "Minimes" komt van de naam van het klooster in puin dat op deze plaats aanwezig is.
Deze voormalige steenkoolslak van 29,32 ha en culminerend op een hoogte van 195 m is een natuurlijke site van groot biologisch belang en wordt voornamelijk bebost door wratberken en marsaultwilgen. Het biedt een uitzonderlijk panorama over Luik.
Dit gebouw in neoklassieke stijl is geklasseerd als beschermd erfgoed van Wallonië.
De grote zaal in Italiaanse stijl waarvan de vergaderzaal volledig is bekleed met fluweel en hout voor akoestische kwaliteit.
De grote kamer wordt overzien door een kroonluchter van drie ton, gebeeldhouwd door Oscar Berchmans en verlicht met 207 lampen.
Het heeft een capaciteit van 1033 personen.
Het banket heeft een capaciteit van 80 personen en de ontvangstzaal van 250 personen.
Dit gerestaureerde gebouw omvat de historische binnenplaats van een voormalig klooster. De capaciteit is meer dan 200 bedden.
Verrassende wijk Luik
Een eiland van groen in de buitenwijken van Luik
Wandel door het verbazingwekkende domein van de Universiteit van Luik
Op de heuvel van de laatste lus van de Ourthe
Luik in het groen
Verrassende hoogten van Luik!