Deze plaats wordt ook "Raussart" genoemd, in een oudere vorm van dit toponiem.
Deze wandeling flirt met het hoogplateau van de Fagnes, niet ver van de bronnen van de Gileppe.
Deze stroom vormt het beroemde meer 6 kilometer lager, tegengehouden door de dam die zijn naam draagt.
Die gaan we 5 km volgen tot aan de Chemin des Charbonniers.
We verlaten de voor om het boshuis van Hestreux te bereiken, op de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy. Gelukkig hoef je deze weg maar ongeveer 300 m te volgen om terug te gaan naar Roubrouck en de Chemin de la Robinette.
Hierop vinden we dit kruis voor de geallieerden, opgericht in 1951 ter nagedachtenis aan 4 Italiaanse gevangenen.
Het blijft dan om de loop van de Fossé d’Eupen op te gaan om ons startpunt, Drossart, te bereiken, waar u op een zeer goed gelegen parkeerplaats kunt parkeren aan het begin van vele wandelpaden.
Op deze locatie zijn in 1845 en 1872 opgravingen uitgevoerd.
Ze onthulden overblijfselen uit de Romeinse tijd en uit de middeleeuwen.
Via Mansuerisca passeerde deze plek en waarschijnlijk was er in die tijd een toevluchtsoord (hospitum).
Dit deel van het Hertogenwald ligt op de rechteroever van de Gileppe tussen de Ruisseau des Huttes in het noorden en de Biolètes in het zuiden. Beneden-Waroneux ligt aan de westkant van de N68 Eupen - Baraque Michel.
Een plaats genaamd Hertogenwald.
Dit kruis werd opgericht in 1951 ter nagedachtenis van 4 Italiaanse gevangenen uit de oorlog van 1914-1918, wier kamp 300 m verder naar het oosten was gelegen.
Ze stierven door een ongeval of ziekte, druk aan het werk bij de Duitsers in het Hertogenwald, of bij de houtzagerij Perkiets. Deze zware werken bestaande uit kappen en slippen voorzagen de Duitse troepen van hout.
Ze werden daar begraven tot het einde van de oorlog.
Volgens Jean de Walque, vroeger een specialist in de venen en zijn toponymie, komt de "Fagne aux Mouches" waarschijnlijk uit een voormalig graasgebied voor paarden.
Dit deel van het Hertogenwald ligt ten oosten van de Fossé d’Eupen, tussen La Robinette in het noorden en de Chemin de Porfays in het zuiden.
Dit is een zeer belangrijke oude communicatieas in de Romeinse tijd die Maastricht met Koblenz verbond. De authentieke naam zou Via Transuerisca zijn en niet Mansuerisca zoals aangegeven, wat een secundaire weg zou zijn.
Het werd gebouwd door de Romeinse bezetters tussen de 1ste en 4de eeuw. Overgebleven tijdens de Merovingische periode, er wordt gezegd dat het 6 m breed was.
Teksten uit de 7de en 8de eeuw roepen een verbinding op tussen twee andere hoofdroutes: Bavay - Keulen en Trier - Keulen.