Poulseur - Rivage

Comblain-au-Pont

Doordeweeks is lijn 43 vrij goed bereikbaar met treinen, waardoor we zonder al te lange wachttijden deze kleine uitstap kunnen maken op de hoogten van de linkeroever van de Ourthe, onderbroken door vele rotsen.

We zullen Poulseur daarom in het zuiden verlaten, waarbij we de heuvel moeten beklimmen. Zoals gebruikelijk bij wandelingen van station naar station op lijnen die de valleien volgen, is het hoogteprofiel vaak vergelijkbaar: moeilijker aan het begin en gemakkelijker vanuit het midden!

De route gaat door het natuurreservaat Roches Noires en de Tour Saint-Martin, alvorens af te dalen naar Comblain-au-Pont, waar veel verfrissingspunten toegankelijk zijn. Het station van Rivage is dus niet erg ver.

Dit station op lijn 43 Angleur - Marloie werd in 1866 in gebruik genomen door de Grande Compagnie du Luxembourg.

Deze kerk werd in 1842 een parochie.
De stichting dateert uit 1090. Het was gewijd aan Saint-Servais en was afhankelijk van Comblain-au-Pont.

Een kanunnik uit Luik, uit Soheit, zoon van een heer van Poulseur, herbouwde het in 1510.
Het werd vergroot in 1645 en vervolgens in 1761.
Het werd herbouwd in 1844 en gerenoveerd door de architect Sacré in 1906.

Voormalig kasteel Renarstein-sous-Poulseur, gebouwd tijdens het Romeinse Rijk tegen barbaarse invasies. Donjon 13e, vlakbij de oude Romeinse weg van Condroz.

In de 14de eeuw werd het fort eigendom van de Waismes, heren van Reinarstein.
In de 15de eeuw behoorde het toe aan de heer van Poulseur Gilles de Many, beschouwd als een Waalse Don Juan.

Dit natuurreservaat bestaat uit een opmerkelijk dolomietmassief.

Er zijn 3 zeer verschillende rotsen, gezien vanuit de vallei en van links naar rechts:

1) De Grande Face, ook wel Grande Falaise genoemd (volledig begroeid met vegetatie)
Aan de voet opent de verlaagde ingang naar Trou de la Roche Noire of Lutons en / of La Cloche.

2) Het hoofd van de sfinx en / of de leeuw (rechts en iets hoger) waarvan de zuidgevel 25 meter hoog is, de noordwand 10 tot 15 meter hoog is overweldigd en bezaaid met veel gaten

3) Le Gendarme (Iets verder naar rechts in het bos)

De zeldzame vegetatie bestaat uit droge kalkstenen gazons en kalkrijke bossen.
De site staat onder toezicht van de DNF en wordt beheerd met de medewerking van de vzw "Les Roches Noires".
Er worden daar regelmatig excursies georganiseerd door de vereniging Ardenne et Gaume. Toegang is gratis op de paden.

Twee open paden:
- zuidkant: La Tête du Sphinx die moet worden beklommen en uitsluitend op stoorzenders
- Noordwand: Le Gruyère, topverzekering

Zeldzame vegetatie, droge kalkstenen gazons, kalkrijke bossen.
Onder toezicht van de DNF en beheerd met de medewerking van de vzw "Les Roches Noires".

Gratis toegang op de paden, bezoekers zijn verplicht om de geldende sitevoorschriften te respecteren.

Hartelijk dank aan de heer Vittoz, die dit waardevolle informatieblad heeft ingevuld.

Het natuurreservaat Roches Noires ligt in de stad Comblain-au-Pont.
Het maakt deel uit van het rots- en bosmassief dat halverwege Comblain-au-Pont en het dorp Mont-Comblain ligt.

De zeldzame vegetatie bestaat uit droge kalkstenen gazons en kalkrijke bossen.
De site staat onder toezicht van de DNF en wordt beheerd met de medewerking van de vzw "Les Roches Noires".
Daar worden regelmatig excursies georganiseerd door de vereniging Ardenne et Gaume. Toegang is gratis op de paden.

Gratis toegang op de paden, bezoekers dienen de geldende sitevoorschriften te respecteren.

Deze feodale kerker in zandsteenpuin dateert uit de 12de eeuw. Het werd geclassificeerd in 1933, het laatste overblijfsel van het landgoed van de Sires of Comblez. Het domineert het dorp Comblain-au-Pont. In de drève staan ​​honderdjarige lindebomen.

Overblijfselen getuigen dat er al een necropolis op deze plaats was vóór de bouw van de toren.

De toren is omgeven door een oude, niet meer gebruikte begraafplaats die een panoramisch uitzicht over de stad biedt.

Deze stad met iets meer dan 5000 inwoners, die zijn naam dankt aan zijn ligging nabij de samenvloeiing van de Ourthe-Amblève, is omgeven door rotsen, waarvan de meeste deel uitmaken van het uitzonderlijke erfgoed van Wallonië.

Een museum dat in 1933 werd ingehuldigd onder de naam "Musée de Comblain-au-Pont".
Vanwege het belang van zijn collecties werd het op 14 februari 1961 omgedoopt tot "Musée Ourthe-Amblève" en op 15 februari 1977 werd het een gemeentelijk museum.

Het gebouw waarin het is gevestigd, draagt ​​twee dateringen: 1656 boven de voordeur terwijl een deur in de vestibule dateert uit 1626.
Het is een voormalig klooster dat bij de gemeente hoort.

Dit museum heeft drie afdelingen gewijd aan de Waalse prehistorie, acheologie en regionale geschiedenis, en biedt drie verdiepingen en een gewelfde kelder, en dient vaak als decor voor prestigieuze en originele tentoonstellingen.
Al deze collecties hebben betrekking op folklore (oude handgemaakte gereedschappen, verschillende voorwerpen, enz.), Fossielen.

Er is ook een bibliotheek.

Dit monument werd opgericht ter ere en herdenking van Abbé Peters, pastoor van Comblain-au-Pont, verzetsstrijder neergeschoten op 31 augustus 1943.

Deze kerk is gebouwd in 1853.
Er is een glas-in-loodraam gewijd aan abt Peters, een resistente martelaar uit de Tweede Wereldoorlog.

Comblain-au-Pont draait om dit opmerkelijk aangelegde plein. Er is het gemeentebestuur, het Musée du Pays d’Ourthe-Amblève, de donjon van Montuy en vele winkels.

Daar wordt elke donderdag een wekelijkse markt gehouden, maar elke Hemelvaartsdag wordt er een grote markt georganiseerd die zich uitstrekt tot aan de aangrenzende straten.

Dit gebouw met kalkstenen gevel werd in 1850 gebouwd voor de hoefsmid L. Dalem. De gebeeldhouwde bovendorpel bij de ingang vertegenwoordigt werktuigen van zijn beroep.

Het is deze brug, gezien het achtervoegsel van de naam van het dorp.
De oorsprong ervan gaat terug tot de 18de eeuw. Het werd ontworpen door de architect Jean-François de Neufforge, geboren in Comblain in 1714 en stierf in Parijs in 1791.

Het werd vernietigd tijdens de Franse Revolutie.

Volgens de legende komt deze rots tijdens de nachten van volle maan in de Ourthe drinken. De oorsprong is te danken aan de reflecties die door de top van de top in de rivier worden geprojecteerd.

Dit gehucht ligt net aan de samenvloeiing van de Amblève met de Ourthe, meer bepaald ten zuidoosten van deze laatste.

Laatste verkeersbrug over de Amblève voordat deze samenvloeit met de Ourthe. Er is er nog één, honderd meter stroomafwaarts, maar het is spoor.

Dit lokale stenen gebouw met blauwe steen voor de fundering bevindt zich op lijn 42, net stroomafwaarts van het station van Rivage. Het station, geopend in 1885, werd in 1924 gesloten voor reizigers.

Het is omgebouwd tot een woning met een gevel in een staat die dicht bij het origineel staat.

Dit knooppunt bevindt zich op lijn 43 die Luik met Marloie verbindt.
Het werd in gebruik genomen op 20 januari 1885.
Het ligt aan het begin van lijn 42 naar Luxemburg.
Het is in 2001 gerenoveerd.