Dit gebouw in gotische stijl van steen en kalksteen is bedekt met een karakteristieke spiraalvormige klokkentoren. Volgens de legende werd hij verdraaid door de boze duivel.
De gedraaide toren is van het rechtsdraaiende type, dat wil zeggen dat de draai van links naar rechts gaat. De pijl in composietmaterialen rust op een vierkante basis.
De toren en zijn spits maken sinds januari 1935 deel uit van het geklasseerde vastgoederfgoed van Theux.
Voor de kerk zie je een replica van de Grotte Notre-Dame de Lourdes.
Dit huis werd gebouwd in 1852. Zijn roeping als gemeenschapshuis eindigde met de fusie met Theux in 1976, waarvan François Gohy de laatste burgemeester was.
Het werd later omgebouwd tot een dorpsbibliotheek die vandaag niet meer bestaat.
Deze brug van Romeinse oorsprong van kalksteen steekt de Hoëgne over in het hart van het dorp. Het is sinds 24 juli 1936 geclassificeerd door de Monuments and Sites Commission.
Het lag aan de Voie du Fer, een Romeinse weg die Trier met Tongeren verbond.
Het heeft 2 langwerpige bogen met een handvat van een mand.
Het schort vormt een lichte ezel.
Halverwege de borstwering, aan een kant een kleine gietijzeren Christus. Het werd geplaatst tijdens een grote onderhoudsbeurt in 1767.
Aan de andere kant hing een beeld van de Maagd op de manier van Del Cour.
Deze maagd werd gestolen in de jaren 90. Het nieuws is het werk van Jacques Dubois.
Het is tussen 1978 en 1980 grondig gerestaureerd.
Bron : Retrouvailles imagées - Jacques GROSDENT
Dit viaduct op de E42 verbindt Battice met Saarbrücken.
De bouw begon in juni 1976.
Het doorkruist de Hoëgne-vallei. Het platform ligt 45 m boven de rivier.
Het heeft een totale lengte van 464 m verdeeld in 5 vakken.
Zijn schort is metaal geassocieerd met een plaat van gewapend beton.
Dit paviljoen werd genoemd ter nagedachtenis aan de bosbrigadier Jean-Henri Simar die dienst deed in het Bois de Staneux.
In het hart van Staneux, verenigt deze plaats een vijver, een beek en een natuurreservaat van het Waalse Gewest, langs de hele stroom van Chawion.
Drie Staneux-beekjes dragen een deel van hetzelfde toponiem: de Ruisseau du Petit Chawion, afkomstig van de Vivier de Polleur, vlakbij de Golf de Spa.
Het voegt zich bij zijn zijrivier, de Ruisseau du Pré du Cerf, afkomstig van Frahinfaz (een plaats ten noorden van Spa) en vormt samen de Ruisseau du Chawion, de tweede stroom die dit toponiem gebruikt.
Ten slotte ontvangt de Ruisseau du Chawion, stroomafwaarts van de Etang, de Ruisseau du Grand Chawion. Deze zijrivier komt van de weilanden van Arbespine, ten westen van het dorp Tiège.
Deze picknicktafel bevindt zich bovenaan de begraafplaats van Spa. Mogelijk startpunt voor vele wandelingen, een parkeerplaats is beschikbaar op ongeveer 150 meter afstand.
Dit openbare promenadepark is aangelegd in 1758. Het heette vroeger de 7-uur prairie of de 7 uur durende wandeling.
Deze naam is te danken aan het feit dat Spa-curisten (of coils) aan het einde van de dag een wandeling kwamen maken om hun overvloedig geconsumeerde water te verteren !
In het hart van de Wayai-vallei, een zijrivier van de Hoëgne en omgeven door bossen aan alle kanten, is Spa een kleine, zeer dynamische en toeristische stad met iets meer dan 10.000 inwoners.
Spa roept direct een klein kuuroord op, sprankelend (!) En burgerlijk, gelegen in een prachtige en uitgestrekte bosrijke omgeving. De Parel van de Ardennen zoals het soms wordt genoemd, en terecht.
Plinius de Oudere had in de Romeinse tijd al de deugden van zijn ijzerhoudende wateren geprezen. Maar de primitieve ontwikkeling van de stad begon al in 1335 met een andere industrie: die van ijzer. Het Spa-verbod, bestaande uit de Spa-entiteit en de Creppe-entiteit, wemelde van dit mineraal dat voor een groot deel van de moderne tijd werd gewonnen. In de 16e eeuw waren er veel smederijen. We vinden nog steeds appellaties onder de plaatsen die dit rijke mijnverleden oproepen: Hammer, Bois des Minières, L’Eau Rouge (Winamplanche).
De commerciële exploitatie van de wateren begon in de 16e eeuw, te beginnen met bottelen en exporteren naar Frankrijk in 1583 en vervolgens in 1700 naar Amerika.
De curisten, ook wel de bobelins genoemd, stroomden daar naartoe.
Spa verwierf daardoor internationale faam en zag de elite van die tijd eraan komen. Een van de grote namen is tsaar Pierre-le-Grand, die zijn naam aan de beroemde pouhon heeft gegeven. Hij verbleef daar in 1717.
La Redoute, een van de eerste casino’s ter wereld, werd daar in 1762 geopend, op initiatief van de burgemeesters Gérard de Leau en Lambert Xhrouet.
De Heilige Roomse keizer Joseph II bezocht het in 1781 en kreeg de bijnaam: Café de l’Europe.
Je kunt nog steeds koningin Margot, Christine van Zweden en artiesten als Victor Hugo, Jean-François Marmontel, Casanova of Alexandre Dumas Père tellen.
Desalniettemin markeerde een pijnlijke episode het jaar 1807 toen 2/3 van de stad door brand werd verwoest.
Word erg alledaags, de eerste baden werden geopend in 1827.
De tweede koningin der Belgen, Marie-Henriette stierf daar in 1902. Een bron draagt nog steeds haar naam.
Kaiser Willem II vestigde daar zijn hoofdkwartier tijdens de Eerste Wereldoorlog en trad in 1918 af.
Met zijn thermische ontwikkeling werd Spa Monopole opgericht in 1921, tegelijk met het beroemde circuit van Spa-Francorchamps.
Kunst werd niet weggelaten bij de oprichting van het Festival du Théâtre in 1959 en in 1964 het Festival de la Chanson Française (tot 1983). Zonder de laatste baby uit 1994 te vergeten: de Francofolies!
Hydrotherapie is nog steeds actueel, met de recente bouw van de Thermes de Spa op Annette en Lubin Hill, bereikbaar met de kabelbaan vanuit het prachtige park van 7 uur.
Een uitstapje naar het weelderige hardhout van Spa
Langs de beroemde beekjes van de bossen van Spa
Heel zachtaardig bij Spa
De schatten van de Val de Hoëgne
De grote bijeenkomst van wandelaars
Een opmerkelijk beheerd bos
Waterspelletjes en kinderspelen
Ontdekking van het platteland van Theux
De hoogten van de Hoëgne, kort voor de samenvloeiing met de Vesder
Het platteland van Jalhay vanaf de Hoëgne en Royompré
Nog een leuke kleine tour in het Staneux-massief
Tussen Polleur en Spa
Rond de vlakte van Foxhalle en de Hélévy
De bossen tussen Polleur, Jehanster, Surister, Charneux en Royompré
In de voetsporen van smeden
Vakantiepark aan de rand van een 1300 ha groot bos.
Hôtel dans une villa de 1903.
Il se compose de chambres spacieuses, d’un salon avec feu ouvert, d’un parc arboré, d’une piscine.
Le petit-déjeuner est compris dans le prix de la chambre.
Hôtel situé au bord du Lac de Warfaaz.
Le bâtiment, construit en même temps que le nouveau centre thermal sur la colline d’Annette et Lubin en 2004, remplace un bâtiment plus ancien dénommé "Les Heures Claires", qui datait de 1950.
Dit opmerkelijke huis is gebouwd in 1905.
Hôtel, feu de bois avec vue sur le Lac de Warfaaz et la colline de Balmoral.
Hôtel, feu de bois avec vue sur le Lac de Warfaaz et la colline de Balmoral.