van Stavelot tot Spa

Het is ook de stad van de Blancs-Moussîs, een carnavaleske broederschap die in 1947 werd opgericht op basis van een kostuum waarvan de oorsprong teruggaat tot de 16de eeuw. Ze zijn uit tijdens Laetare, het beroemde Stavelot-carnaval dat plaatsvindt op de derde zondag voor Pasen.

Deze stad is een van de oudste van België. Het werd in 648 gesticht door Saint-Remacle, een monnik uit de Limousin, die de regio evangeliseerde op verzoek van Sigebert III, koning van de Franken en zoon van koning Dagobert.

Een eerste klooster werd opgericht in Malmedy, op de voet gevolgd door dat van Stavelot. De twee abdijen hadden door de geschiedenis heen een redelijk verbonden lot.

Stavelot werd opgericht in een kerkelijk vorstendom, met zijn eigen leider, de prins-abt, die alle geestelijke en wereldlijke bevoegdheden had.
Niet minder dan 70 abten volgden elkaar op, van wie sommigen bijdroegen tot de grootsheid van het vorstendom, zoals Remacle, Poppo, Wibald en Guillaume de Manderscheidt.

De troepen van koning Lodewijk XIV verwoestten de stad in 1689.

Deze situatie, een soevereine staat waardig, duurde gedurende het hele oude regime, gedurende meer dan een millennium, tot 1796, toen Stavelot werd ingelijfd bij Frankrijk, een gevolg van de Luikse revolutie van 1789.

Het werd vervolgens tijdens het congres van Wenen aan Nederland toegevoegd en uiteindelijk aan België tijdens de onafhankelijkheid in 1830.

De stad bloeide enorm in de 19de eeuw, met name dankzij de vele leerlooierijen.
Guillaume Apollinaire verbleef er in 1899, toen hij amper 19 jaar oud was.

De Slag om de Ardennen was daar in 1944 bijzonder verwoestend.

In 1995 verwierf het Waalse Gewest de oude abdij en rehabiliteerde het tot een groot historisch toeristisch centrum met 3 musea.

Het meubilair is vintage (sculpturen, meubels en schilderijen).
The Guardian Angel gebeeldhouwd door Jean Del Cour.
Het doopvont dateert uit de 16de en 17de eeuw.
Het standbeeld van San Sebastian is te danken aan de beeldhouwer Renier Panhay de Rendeux in de altaarstuknis van het altaar (1717).
De preekstoel is van gebeeldhouwd eiken (18de).

De schat omvat de Shâse de St-Remacle (1268), de reliekhouder buste St-Poppon (1626).

Tentoonstelling van goudsmeden, liturgische kledingstukken (16de en 19de).

Enkele typische vakwerkhuizen zijn ontmanteld en herbouwd in het openluchtmuseum Fourneau-Saint-Michel.

Deze uitgaansgelegenheid, gebouwd in verschillende fasen vanaf 1769 om te concurreren met de Redoute, is het werk van de Luikse architect Jacques-Barthélemy Renoz, de stukadoor Antoine-Pierre Franck en de schilder Henri Deprez. Dit elegante gebouw vormt een van de juwelen van de neoklassieke burgerlijke architectuur van het oude prinsdom Luik en is een van de laatste getuigen van de gouden eeuw van Spa die nog overeind staat, evenals een van de oudste Europese speelkamers .

Bron : wauxhall.be

De 3 beuken worden voorafgegaan door twee vierkante torens met daarboven achthoekige pijlen.
Een achtzijdige lantaarn, bekroond met een pijl, bekroont de kruising van het transept.
Het koor en de zijkapellen eindigen in een halfronde apsis.
4 cirkelvormige torentjes sieren de hoeken gevormd door het dwarsschip en de twee zijbeuken.
2 timpanen rondom het centrale portaal zijn versierd met hoge reliëfs die respectievelijk Christus en de Maagd voorstellen, omringd door engelen. Die van de zijdeuren zijn geïnspireerd op verhalen uit St-Remacle en St-Hubert.

Het interieurontwerp is te danken aan de opvolger van Eugène Carpentier, de architect C. Sonneville ook uit Beloeil.

Het houten beeld van Saint-Remacle dateert uit de 16de eeuw.

Compositie, degelijke esthetiek en constructieprincipes zijn geïnspireerd op het werk van G. Silbermann. Deze artistieke prestatie op hoog niveau wordt geleverd door de Thomas Organ Manufacture in Francorchamps.

Momenteel beheerd door het Cultureel Centrum van Spa, herbergt het ook het theater genaamd "Petit Théâtre Jacques Huisman", een eerbetoon aan de oprichter van het Spa Theatre Festival.

Vakantiepark aan de rand van een 1300 ha groot bos.

Hôtel dans une villa de 1903.

Il se compose de chambres spacieuses, d’un salon avec feu ouvert, d’un parc arboré, d’une piscine.
Le petit-déjeuner est compris dans le prix de la chambre.

Hôtel situé au bord du Lac de Warfaaz.

Le bâtiment, construit en même temps que le nouveau centre thermal sur la colline d’Annette et Lubin en 2004, remplace un bâtiment plus ancien dénommé "Les Heures Claires", qui datait de 1950.

Dit opmerkelijke huis is gebouwd in 1905.

Hôtel, feu de bois avec vue sur le Lac de Warfaaz et la colline de Balmoral.

Hôtel, feu de bois avec vue sur le Lac de Warfaaz et la colline de Balmoral.

Op de hoek van het Maréchal Foch-plein, grenzend aan het Parc des Sept Heures, lijkt een heel mooi gebouw uit het begin van de 19de eeuw rechtstreeks uit New Orleans te komen.