De Rots van Omalius

De stad heeft nu iets meer dan 10.000 inwoners.

Deze kerk werd gebouwd in 1630 en ingewijd in 1643.
Op dat moment werd het gebouwd voor het klooster van de Récollets.

Het Couvent des Récollets werd een jaar voordat de bouw begon (1629) opgericht door Canon Laurent de Jonge.
In 1810 werd hij een parochie, bij deze gelegenheid werd Saint-Nicolas zijn beschermheer.
Met een lengte van 40 meter was het tot de 18de eeuw de grootste plaats van aanbidding in de regio.

Deze chaotische rots heeft een zeer gebeeldhouwde kalksteen en is bezaaid met talloze gaten. Het meet 20 tot 30 m en heeft een verticaal overhangende helling.

Dit gehucht op de hoogten van Durbuy en Barvaux bestaat uit vele boerderijen in zandsteen en kalksteen van moëllons.
Het herbergt ook het sportcentrum van Durbuy, inclusief een zwembad.

Het heeft ook de bijzonderheid van het beschutten van een natuurlijke grot (niet te bezoeken) met twee verdiepingen die geologisch werd gevormd dankzij een meander van de Ourthe, die onder het dorp stroomt.

Andere naam: Anticlinal van Durbuy of Rots van de Falize.
Deze spectaculaire kalksteen vormt een geologisch kenmerk dat een "anticlinal" wordt genoemd.

De opeenvolgende lagen van zeesedimenten, verzameld tijdens de drift van de continenten, die enkele honderden miljoenen jaren duren, vormen een omgekeerde U. Een model in zijn soort.
Het omsluit de stad aan de oostkant, op de parkeerplaats van de Anticlinal en de "Toeristische Weg".
Op zijn hoogten slingeren verschillende paden rond de top en leiden naar het ene of het andere nogal spectaculair gezichtspunt over de kleine stad.

De eerste vestingwerken van dit (privé) kasteel dateren uit de 11de eeuw.
Het huidige kasteel dateert uit de 17de. De torens dateren uit 1882.
Er zijn ook de overblijfselen van een oude kapel.