menu
verbinding
Al mijn wandelingen bekijken
Mijn wandeling toevoegen
Mijn favorieten
Mijn profiel zien
Mijn profiel beheren
; "Le Dolmen de Solwaster")
Bezoek deze rots van 8m³ met controversiële echtheid: sommigen zien een authentiek hunebed omdat het is georiënteerd volgens bepaalde astronomische gegevens. Anderen zien het als een kans.
De paden die het dorp verlaten gaan zowel naar de Hoge Venen als naar de valleien Hoëgne, Statte en Sawe.
La Sawe voegt zich bij de Statte onder het dorp, in Terres Tasse, nadat hij turfmoerassen en bossen is overgestoken.
Meer stroomopwaarts van deze laatste, stijgt meer dan 20 m boven deze rivier, de Rocher de Bilisse, een groot blok kwartsiet dat de moeite van het bekijken waard is. Veel watervallen fleuren de loop van deze beekjes op en bieden wandelaars zoveel mogelijk plekken om te ontspannen.
Solwaster heeft vandaag ongeveer 300 inwoners.
Het bevat een eikenhouten biechtstoel uit de 19de eeuw en een doopvont uit de 18de eeuw.
Ze voerden zeer vakkundig werk uit zoals: herpannen, herassembleren van schoenen ...
Etymologie:
Marède
Deze bank van kwartsiet revinians staat op bijna 80 ° op een hoogte van meer dan 20 meter.
Ze omsluiten phyllades, die, meer vatbaar voor erosie, moeilijkere gangen tussen de kwartsietbladen creëren.
Berk en bosbessen stippelen de rots. Allemaal in een kader van hardhout, dat waarschijnlijk eeuwenlang niet is veranderd.
Op de flanken van de rots zijn er bruin-gele schaaldieren die in het Waals worden genoemd: mossê d’ire (steenmos). Het werd gebruikt om wol te verven of om paaseieren te kleuren.
Het was 3,70 m bij 2,60 m lang en 60 cm hoog en werd rechtgetrokken in 2001.
Het rust horizontaal op de grond, die rondom wordt gegraven. Het bovenoppervlak is redelijk vlak, maar het is hier en daar uitgehold op een conchoidale manier (die de vorm heeft van een schelp).
Sommigen zijn controversieel authentiek en zien het als een authentiek hunebed omdat het volgens bepaalde astronomische gegevens is georiënteerd. Anderen zien het als toeval.
De hunebedden getuigen van het tijdperk van gepolijste steen, een neolithische beschaving met een in wezen agro-pastoraal karakter, die hier zijn hoogtepunt bereikte 2300 jaar voor Christus (pre-Keltische periode).
Het is niet bekend of het astronomische waarnemingen, rituele offertafels of waarschijnlijker grafkamers waren.
In een hoek van het bovenvlak van de steen lijkt een vreemd teken in de vorm van een haak gegraveerd. Het kan het in Bretagne bekende teken zijn dat de primitieve ploeg (ascia) voorstelt, symbool van sedentarisatie.
Een knikker (in de veranda van de kerk) roept hun namen op : Paul Fransolet en Marcel Boudron.
Een rustieke en ontspannen taverne gelegen langs de Hoëgne, vlakbij de wad de Belleheid.
Retourner à la liste
