Sint-Martinuskerk Ferrières

Deze pseudo-gotische kerk werd herbouwd in 1878 en voltooid in 1881, volgens de plannen van architect J. Rémont. De in slechte staat verkerende klokkentoren is vervangen door een lichte roestvrijstalen constructie in de stijl van de oude.

In 1878 verving het degene die, met zijn halfbolvormige klokkentoren, waarschijnlijk eeuwenoude geschiedenis van de parochie heeft gezien.

In het korte verhaal blijft er niets over van de oude, behalve de grafsteen van Henri Adam, pastoor van de parochie, die stierf op 2 juni 1748. En ook de twee klokken, gegoten in 1849 door Causard frères, in Tellin.
Een van hen vertrok op 31 maart 1944 naar Duitsland voor een zeer gevaarlijke trektocht. Ze keerde terug op 6 november 1945 zonder al te veel schade te hebben geleden.

De monolithische zuilen zijn opmerkelijk. Het koor heeft een driezijdige apsis en is gericht op het oosten, een symbool van de opstanding. De orgels dateren uit 1914.
Het meubilair, waaronder drie altaarstukaltaren, de preekstoel van de waarheid, de biechtstoelen, de communiebanken en de balustrade in het doksaal, zijn van eikenhout dat met zorg is gesneden door de heer Olivier Merveille.
De glas-in-loodramen dateren uit 1898 (I. Grosse-De Herde, uit Brugge).


De interieurrestauratie van 1947 accentueerde het cachet van religieuze eenvoud. Ondanks deze restauratie heeft de kerk, boven het middenschip, zeer dicht bij de toren, enkele sporen bewaard van de passage door het gewelf van een Duitser die op 15-2-1944 zelf wilde beseffen dat wapens noch vuurvaste waren verstopt op de zolder van het gebouw.

Bron: ferrieres.be

De klokkentoren werd bedreigend en werd in 2017 vervangen door een verbazingwekkende structuur in roestvrijstalen platen, ontworpen door de architecten Canevas-Greisch. Dit is de eerste stad waarvan de kerk een metalen klokkentoren heeft die uit één stuk bestaat.

Hoewel het de bedoeling was om het dak volledig plat te maken, zorgde deze oplossing ervoor dat het gebouw zijn karakteristieke roeping en silhouet kon behouden.

Relatief licht met zijn 24,5 ton sinds de oude klokkentoren 270 ton afvoer tijdens de ontmanteling. Bovendien veel goedkoper dan wanneer het nodig was geweest om de oude structuur te behouden.

Door het geïntegreerde kruis werd het geheel met een kraan op de toren gehesen en vervolgens stevig vastgezet in een betonplaat.