Dit neoromaanse gebouw van arkosepuin en Franse steen dateert uit 1880, in plaats van een kapel uit 1703. Het is opgedragen aan Saint-Fiacre, de beschermheilige van tuinlieden.

Eglise construite en 1960 remplaçant une chapelle datant de 1713 avec une cloche de 1864.

Dit gebouw met een opmerkelijke bolvormige klokkentoren, ter vervanging van een oudere kapel, werd in 1928 gebouwd op de plannen van de Malmedische architect Henry Cunibert.

Kerk uit 1924.
Voormalige kapel werd een woonhuis (23 op de weg naar Reuland).
Voormalige molen van Thommen bolwerk, nu zagerij, aan de kreek, langs de weg naar Espeler

Deze neoromaanse kerk in zandsteenpuin dateert uit 1910. Ze werd gerestaureerd na de Tweede Wereldoorlog.

Deze kerk heeft haar oude volumes en haar ligging midden op de begraafplaats behouden. Het pad dat naar de entree veranda leidt, is een uniek voorbeeld van bestrating van duizenden "grassen" die op hun randen zijn geplaatst.

Deze kerk is gebouwd op een soort kunstmatige heuvel.
De bodem van de heuvel wordt begrensd door een stenen muur waarin veel 19e eeuwse grafstenen zijn gebouwd, typisch voor de regio.

Dit heiligdom bestaat sinds 1704.
In 1958 werd de kerk herbouwd in puin en kalksteen door architect R. Toussaint.

Deze kerk werd tussen 1753 en 1769 gebouwd op initiatief van Jacques Scheurette, van een steen ingebed in de apsis.

Een kleine parochiekerk in zandsteenpuin in het hart van het dorp. Het dateert uit 1924.

Dit moderne gebouw in zandsteenpuin, met een vierkante toren, wordt bekroond door vijf verticale lijnen van glas in lood.

Deze kerk in arkose puin, in neoromaanse stijl, gebouwd in 1892 naar de plannen van de architect Cupper, vervangt een kapel uit 1766. Ze werd gerestaureerd in 1958, op de plannen van de architect Toussaint.

Deze kerk is origineel vanwege de toren met drie verdiepingen, in zandsteen, eindigend met een klokvormige leisteenbol (klokvormig).

Deze parochiekerk werd gebouwd in 1771, gekenmerkt door zijn bolvormige torenspits. Het werd vergroot in 1912.

Eglise construite entre 1924 et 1925 sur les plans de G. Hallen de Liège.

Sint-Hubertus en St-Agilolphuskerk (1930) gebouwd volgens de plannen van de architect Cunibert op de fundamenten van een ouder gebouw dat vandaag de gepleisterde toren van 1541 is door een gravure.

Dit neoromaanse bouwwerk van baksteen en kalksteen werd in 1931 gebouwd naar de plannen van architect A. De Deckere.

Opmerkelijke kerk met zijn bolvormige klokkentoren, die ietwat oosters lijkt.
Werk van architect Cunibert, die in de jaren dertig vele religieuze gebouwen bouwde in de oostelijke kantoons.

Dit enorme gotische gebouw werd in de jaren dertig door architect Cunibert in neogotische stijl gemoderniseerd.
De frames zijn in rode steen, met uitzondering van die van de ingang van de sacristie, hier hergebruikt na de transformaties.

Cette église en moellons (17è) incorpore des parties plus anciennes. Elle a été citée une première fois en 1131.
La tour est d’origine romane.

Kerk gebouwd in 1947 in plaats van een ouder gebouw.

De vierkante toren van deze kerk dateert uit de 11de eeuw. De slanke spits is achthoekig in doorsnede. Het bevat meer dan 30 polychrome sculpturen in zeer levendige kleuren.

In 814 wordt voor het eerst melding gemaakt van een kapel. De eerste kerk dateert uit 1130. De huidige is in 1996 volledig gerenoveerd.

Deze neoromaanse kerk werd gebouwd in 1870 en herbouwd in 1967.

Deze zandstenen kerk, gebouwd naar de plannen van architect Emile Deshayes in 1925, behoudt de gotische interieurkapel, de huidige dwarsdelen (het tot kapel omgevormde koor en de toren).

Deze neoromaanse eenbeukige kerk in zandsteenpuin werd tussen 1898 en 1900 gebouwd naar de plannen van de architect Cupper de Bastogne, op de plaats van een heiligdom uit 23 december 1683.

Deze arkose puinkerk werd in 1954 gebouwd naar plannen van architect E. Burget.

Kerk in witgekalkte moëllons met gewelfde glas-in-loodramen en een tweezijdige toren.