C’était aussi jadis une "prandj’lohe" (endroit pour y faire la sieste, s’y arrêter pour s’y reposer) de Bévercé.
Deze plantage was oorspronkelijk een experimentele verzameling boomsoorten. Het strekt zich uit over ongeveer 10 hectare en dateert uit 1916. Het arboretum dat voortkomt uit deze plantage, werd aangelegd in 1932. Gratis toegang.
Beuk aangeplant op een onbepaald tijdstip op de grens tussen het Vorstendom Luik en het Vorstendom Stavelot - Malmedy. Verdwenen, op deze plek is een nieuwe herplant.
Ce chêne, placé juste derrière le Monument aux morts de Spa, a été planté le 22 novembre 1919. Il symbolise les aspirations et l'état d'esprit de la population à la fin de la première guerre mondiale.
Vestige getuige van de beproeving die de broers Renard aanzetten omdat ze de priester van Xhignesse in 1778 hadden vermoord.
Dit geïsoleerde cluster van bomen midden in de veenmoerassen van het staatsreservaat wordt gevormd door wilgen. Ze dienden als een herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte hoogvlakte van het Haut-Plateau.
Chêne multiséculaire classé en 1964 auquel la cour de justice de Sart rendait ses sentences. Peut-être un ancien poste de douane (tonlieu) sur l’ancienne voie Limbourg - Stavelot - Luxembourg
Op de stam van deze eik werd in 1864 een klein beeldje geplaatst door een Franchimontois als erkenning voor een ontvangen genade. Deze Maagd wordt nog steeds onderhouden door haar nakomelingen.
Deze opmerkelijke wintereik ligt ten noorden van het Bois de Staneux, boven de Ferme de Poleuheid (Route du Congrès de Polleur). De steengroeve van Staneux ligt iets naar het westen.
Van deze boom blijft alleen puin over in een rij jongere beuken.
Het was een mijlpaal van primair belang op het kruispunt van verschillende oude routes (richting Solwaster, Jalhay, Hockay en misschien Drossart).
Een eerbiedwaardige eik in het bos tussen Beaumont en Logbiermé.
Een eerbiedwaardige eik langs de Grote Voie du Staneux, die Dessus le Sarpay met Franchimont verbindt.
Deze eik werd op 2 april 2004 door vrijwilligers uit Sart geplant, ter vervanging van een oude dode eik, op het Hoëgne-pad.
Deze eiken kenmerken zich door een schilderij op de omtrek van hun stam, in de kleuren van de Belgische vlag.
Deze opmerkelijke beuk bevindt zich boven de Etang de Chawion (in het zuidwesten), op het kruispunt van drie Staneux-bospaden: de Chemin du Renard, de Chemin du Grand Pelé en de Chemin des Anglais.
Het is een beroemde oude monumentale boom waarvan de herinnering wordt bestendigd door een paar jonge beuken die in 1970 zijn geplant door "les Amis de la Fagne" en de Forestiers.
Een eerbiedwaardige beuk midden in de Vêcquée, ongeveer halverwege tussen Baraque Michel en de Loopbrug van de Eeuwfeest.
Deze opmerkelijke Staneux beuk is 25 m hoog.
Deze appelboom werd op 17 december 2004 geplant door de kinderen van de La Gleize-school ter herdenking van het 60-jarig bestaan van het Ardennenoffensief.
Ces arbres vénérables servaient autrefois de lieu de repos (prandjlahe) aux herdiers de Sourbrodt et à leurs troupeaux.
Dit majestueuze bos van driehonderd jaar oude beuken is momenteel omgeven door sparren.
In 1965 plantte de Water- en Bosadministratie op verzoek van de "Vrienden van de Venen" een aantal jonge heesters aan om hun duurzaamheid te verzekeren.
Arbres, plus que centenaires, soudés à la base et provenant d'une souche unique, ce qui justifie leur appellation. L'intérieur est un vide circulaire laissant apercevoir le ciel.
En 1870, le premie
Deze sequoia heeft een hoogte van 25 m. Zijn leeftijd is niet precies bekend.
Een majestueuze boom die de naam draagt van deze boswachter uit Staneux die tussen 1975 en 2013 actief was, pal naast de boslodge.
Deze stervende beuken, zo’n 250 jaar oud, werden in 1936 op de lijst geplaatst.
Vroeger gebruikten herders en hun kudden deze plek als een prandj’lohe (rustplaats). In 1993 werden jonge beukenbomen opnieuw aangeplant door de Amis de la Fagne.
Jonge
Deze eeuwenoude boom is geclassificeerd door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (R.R. van 25/1/1935). Het is een oud herkenningspunt op de "IJzeren Weg", die van Hockai naar Sourbrodt leidt en verder gaat richting Schleiden.
Deze lindeboom die voor de kerk oprijst, dateert uit 1668. De omtrek nadert 5 m en de hoogte is bijna 20 m.
Deze driehonderd jaar oude lindebomen staan aan weerszijden van de toegangspoort tot de Moustier begraafplaats.
Deze bomen werden in 2005 opnieuw geplant (oorspronkelijk in 1943 tot 1953) ter nagedachtenis aan drie bekende intieme fagnards, onafscheidelijke wandelgenoten : Alphonse Petit († 1942), Louis Pirard († 1948) en Jean Wisimus († 1953).
Het is een oude onvolgroeide beuk, waaromheen zes markeringen van de oude Juliers-Luxemburgse grens zijn herplant. Waarschijnlijk een oude monumentale boom.