archeologische plaats

Deze dolmen werd voor het eerst vermeld in een artikel uit 1879 maar was waarschijnlijk al bekend. Er werden botten, scherven aardewerk, geslepen vuursteen, een schraper, hamers en pijlpunten gevonden.

Deze enorme archeologische vindplaats is afkomstig van een Romeinse stad die in -79 onder de as werd bedolven vanwege de uitbarsting van de Vesuvius. Het staat sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van UNESCO en beslaat 98 ha. Gratis rondleiding.

Deze overblijfselen strekken zich uit over meer dan 6 km² en weerspiegelen verschillende eeuwen geschiedenis: het was de belangrijkste Griekse stad in Klein-Azië en een van de meest actieve havens tot het Byzantijnse tijdperk.

Dit enorme complex van Maya-ruïnes wordt gedomineerd door een enorme trappiramide. De oude stad bloeide van de 7e tot de 13e eeuw. Het werd in 1988 uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed.

Dit megalithische monument bestaat uit een reeks concentrische cirkelvormige structuren. Het werd gebouwd tussen -2800 en -1100, tussen het Neolithicum en de Bronstijd. Het trekt 1 miljoen bezoekers per jaar.

Het oude Flavische amfitheater, eivormig van vorm, is het grootste dat ooit in het Romeinse rijk is gebouwd, tussen 72 en 80 onder keizers Vespasianus en Titus. Bijna 188 m lang en meer dan 155 m breed, meer dan 50 m hoog.

Dit aquaduct van steen en baksteen voerde water uit het Proserpine-reservoir, dat op 5 km van de stad ligt. Het werd gebouwd aan het begin van de 1ste eeuw. De pijlers van 3 m zijde zijn verbonden door 3 bogen.

Dit rotsachtige kalksteenplateau van 3 ha werd in het oude Griekenland gebruikt als citadel en daarna als religieus heiligdom, speciaal gewijd aan de verering van Athene: het omvat verschillende tempels, een theater en een odeon.

Overblijfselen van een zeer oud fort oorspronkelijk gebouwd op een Romeins castrum.

Dit oude bolwerk ligt aan de samenvloeiing van de Samber met de Maas. De bijnaam La Termitière de l’Europe, vanwege het uitgebreide netwerk van ondergrondse gangen, kreeg het van Napoleon Ie. De 1e vestingwerken dateren uit de Middeleeuwen.

Deze archeologische vindplaats die toegankelijk is via een smalle kloof (de Sîq) dateert van rond 300 voor Christus. Het was de hoofdstad van het Nabateese koninkrijk. De tempels en graven zijn uitgehouwen in de roze zandstenen kliffen.

De bouw van dit versterkte kasteel, gebouwd op een rots tussen de Flavion en de Molignée, dateert uit de 14de eeuw. Het werd in 1554 verwoest door Hendrik II van Frankrijk.

Ook wel de Grote Piramide van Gizeh genoemd, het is het veronderstelde graf van farao Khufu, gebouwd in het midden van het 3e millennium voor Christus. Gebouwd in kalksteen, graniet, basalt en mortel, het is 138 m hoog.

De overblijfselen van deze enorme vierkante donjon. Deze is waarschijnlijk in de 5e eeuw verlaten. De legende schrijft het toe aan de vier Aymon-zonen.

De eerste wal van dit fort, onthuld door koolstof 14, dateert uit de Neolithische periode, ongeveer 4000 jaar vóór Jezus Christus. Dit zijn de oudste menselijke sporen gevonden in de provincie Luxemburg.

De legende schrijft dit fort toe aan de vier Aymon-zonen van hertog Aymon. Dit speelt zich af in de middeleeuwen, in de 12e eeuw. Het zijn Renauld, Allard, Guichard en Richard en waren tegen Karel de Grote.

Deze smederij ontwikkelde zich tussen 1507 en 1858 langs de Gros Ruisseau uit een hoogoven. Het zal zijn hoogtepunt bereiken in de 18de eeuw.

Deze archeologische vindplaats domineert de Gros Ruisseau met 70 m. opgravingen hebben een archeologisch complex van groot belang aan het licht gebracht.
In grote erkers worden gebeeldhouwde fragmenten van Gallo-Romeinse grafstèles tentoongesteld.

De term "pouhon" komt van het Waalse "pouhî" wat "tekenen" betekent. De pouhon is een bron van mineraalwater dat ijzerhoudend of zout of zelfs alkalisch of zwavelhoudend kan zijn.